• Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου

«Είναι πολύ μακρινές οι γυναίκες. Τα σεντόνια τους μυρίζουν καληνύχτα.
Ακουμπάνε το ψωμί στο τραπέζι για να μη νιώσουμε πως λείπουν.
Τότε καταλαβαίνουμε πως φταίξαμε. Σηκωνόμαστε απ’ την καρέκλα και λέμε:
“Κουράστηκες πολύ σήμερα”, ή “άσε, θ’ ανάψω εγώ τη λάμπα.”»

(Από τη σειρά «Παρενθέσεις» 1946-1947, Ποιήματα τόμος Β’ (1961) του Γιάννη Ρίτσου)

Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης τιμάει τη γυναίκα κι εμείς εναποθέτουμε το σεβασμό μας στον ηρωικό ξεσηκωμό των γενναίων υφαντριών που ξεσηκώθηκαν για το ψωμί τους και την χειραφέτησή τους.

Στις 8 Μαρτίου του 1857 στη Νέα Υόρκη οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, που βάφτηκε κόκκινο στο αίμα τους.

Το 1859 οι ίδιες γυναίκες οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα.
Οι κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν το 1908, όταν στους δρόμους της Ν.Υ κατέβηκαν 15.000 γυναίκες απαιτώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Το σύνθημα που βροντοφώναζαν «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.

Και στα 1910 στη Κοπεγχάγη η Κλάρα Τσέτκιν πρότεινε νά ‘ναι η 8 Μαρτίου η Ημέρα της Γυναίκας.

Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

«…Φτωχές γυναίκες,
μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες,
τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες
εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού,
γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού,
νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά φορά
πίσω από την αγνότητα,
πίσω απ’ την υπακοή.
Μα πιο πολύ νιώσαμε την αδυναμία που
κρύβεται πίσω απ’ την κακία.
Αν μας έβλεπε κανείς το βράδυ, όταν μένουμε μονάχες
και βγάζουμε τις φουρκέτες, τις ζαρτιέρες, και κρεμάμε
στην κρεμάστρα το πανωφόρι κι αυτήν τη βαμμένη μάσκα
που μας φόρεσαν, εδώ και αιώνες τώρα, οι άντρες
για να τους αρέσουμε –
αν μας έβλεπαν, θα τρόμαζαν μπροστά σε τούτο
το γυμνό, κουρασμένο πρόσωπο.
Αχ, γυναίκες έρημες,
κανείς δεν έμαθε ποτέ πόση αγωνία κρύβεται πίσω απ’
τη λαγνεία, ή την υστεροβουλία μας.
Και πάντα γυρεύαμε το καλύτερο….
Έτσι ζήσαμε. Αγνοημένες και μονάχες μέσα
στο εσωτερικό μας πάθος,
αγνοημένες κι έρημες μέσα στην ιερότητα
της μητρότητάς μας…»

(Τάσος Λειβαδίτης, «Γυναίκες», απόσπασμα από το «Καντάτα 1960»)

Χρόνια πολλά γυναίκες κι μην μασάτε….

The post Χρόνια πολλά γυναίκες με «ψωμί και τριαντάφυλλα» first appeared on Times News.

ΠΗΓΗ TIMESNEWS

«Τα δικαιώματα των γυναικών είναι καθήκοντα των ανδρών” (Karl Kraus).

• ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Κάθε προσπάθεια να πραγματευτείς την θέση και το ρόλο της γυναίκας στην διαχρονία της προσκρούει στην ανάγκη μιας άμεσης ή έμμεσης αναφοράς σε εκείνες τις γυναικείες μορφές (θεϊκές ή μυθικές ή πραγματικές αδιάφορο) που αποτελούν σύμβολα. Σε αυτές τις μορφές ανήκουν και οι παρακάτω, χωρίς αυτό να σημαίνει πως  οι άλλες, οι απούσες, είναι ήσσονος σημασίας.

Η Ρέα, η Ήρα, η Αφροδίτη, η Ιφιγένεια, η Ωραία Ελένη, η Εκάβη, η Πηνελόπη, η Αντιγόνη, η Μήδεια, η Εύα, η Παναγία κατέχουν δεσπόζουσα θέση στον αρχαίο κόσμο και εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να εμπνέουν ή να αποτελούν σημείο αναφοράς ως διαχρονικά σύμβολα σε διαφορετικά επίπεδα (δύναμη, ομορφιά, αγωνιστικότητα, θηλυκότητα, στοργικότητα…). Είναι αυτές οι μορφές που αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για τους μύθους, την ποίηση, τις τραγωδίες και την ζωγραφική.

Ωστόσο και παρά την πλούσια και έντονη παρουσία της γυναίκας στην αρχαιότητα η κυρίαρχη άποψη για την αξία της δεν ήταν και τόσο κολακευτική τόσο από την πλευρά των ποιητών όσο και από την πλευρά των φιλοσόφων. Οι θέσεις τους, όπως αυτές αναδύονται μέσα από τα γραπτά κείμενά τους, είναι άκρως υποτιμητικές για την γυναίκα και αποτυπώνουν με ενάργεια το κυρίαρχο πνεύμα της Πατριαρχίας, διαδόχου σχήματος της παραδοσιακής Μητριαρχίας.

Η μετάβαση από την μητριαρχία στην πατριαρχία σηματοδότησε μία μεγάλη ήττα του γυναικείου φύλου. Οι έμφυλες διακρίσεις και τα συντηρητικά στερεότυπα (ως παράγωγα φαινόμενα της πατριαρχίας) βάθυναν την ανισότητα των δύο φύλων και παγίωσαν την καταπίεση της γυναίκας. Η μορφή της Παναγίας-ως αρχέτυπο-δεν στάθηκε ικανή να εκθρονίσει το σύμβολο της Εύας που διαχρονικά ταυτίστηκε με την ενοχοποίηση της γυναίκας για την έκπτωση του ανθρώπου ως ηθικού όντος. Κι αυτό γιατί η Εύα-Γυναίκα ταυτίστηκε με την αμαρτία.

Μία γρήγορη περιδιάβαση σε κάποια κείμενα-αναφορές θα βοηθούσε να κατανοήσουμε την ανισότητα των δύο φύλων μέχρι και σήμερα παρά τα γενναία βήματα που έγιναν προς την ισότητα. Ίσως κάποια από αυτά (στίχοι, φιλοσοφικές θέσεις…) να είναι άκρως προσβλητικά για το γυναικείο φύλο κι αν γράφονταν σήμερα θα είχαν πρόβλημα δημοσιοποίησής τους και εξαιτίας της Πολιτικής Ορθότητας.

Ο Όμηρος για την Ωραία Ελένη

“Δεν είναι αξιοκατάκριτο  πράγμα που για μια τέτοια γυναίκα πάσχουν θλίψεις για πολύν χρόνο οι Τρώες και οι Αχαιοί με τις καλές κνημίδες. Διότι φοβερά μοιάζει  στην όψη με τις αθάνατες θεές. Αλλά και μόλα αυτά, αν και είναι τέτοια, ας επιστρέψει στην πατρίδα με τα πλοία κι ας μη μείνει στο μέλλον ως δυστύχημα για εμάς και τα παιδιά μας. ( Ιλιάδα.Γ,156-60).

Σε αυτούς τους στίχους του Ομήρου κυριαρχεί η αντίληψη πως η γυναικεία ομορφιά συνιστά αιτία πολλών κακών για τους ανθρώπους. Στο τέλος της ομηρικής περιγραφής της θεϊκής ομορφιάς (αινώς έοικεν = φοβερά μοιάζει) της Ωραίας Ελένης αυτό που μένει ως στερεότυπο είναι πως η ξελογιάστρα, λόγω θεϊκής ομορφιάς, Ελένη σκόρπισε μεγάλη δυστυχία στους Έλληνες. «Άρα φοβού την γυναικεία ομορφιά».

΄Ετσι στο υποσυνείδητο των ανδρών επικάθεται αυτή η αυθαίρετη σχέση «γυναικεία ομορφιά = δυστυχία για τους άνδρες».

Τον μύθο-στερεότυπο της βλαπτικής ενέργειας της γυναικείας ομορφιάς τον επέτεινε και η «παλινωδία» του Στησίχορου. Αυτός που με ένα ποίημά του τόλμησε να αποδομήσει τον μύθο της ωραίας Ελένης και τυφλώθηκε. Έτσι για να εξιλεωθεί έγραψε μια άλλη ωδή –έπαινο γι αυτήν. Όπως και να το ερμηνεύσεις το πάθημα του Στησίχορου στο τέλος μένει –έμεινε πως η γυναίκα είναι κάτι επικίνδυνο είτε την βρίζεις είτε την ερωτεύεσαι

“Ανδράδελφέ μου (Έκτορα), της κακοτρόπου σκύλας, της φρικαλέας / Να ‘ταν τη μέρα που με γέννησεν η μάνα μου να ερχόταν / να με σηκώσει ανεμορούφουλας κακός και να με πάρει / για στο βουνό για στου πολύβογγου πελάου μακριά το κύμα, / πριν όλα αυτά γενούν, να μ’ έπαιρνε το κύμα να με πνίξει”(Ιλιάδα Ζ 344-48).

Στο παραπάνω ποιητικό απόσπασμα ο Όμηρος παρουσιάζει την ωραία Ελένη, σε μια στιγμή απολογίας και αυτοεξομολόγησής της, να οικτίρει τον εαυτό της και να τον θεωρεί πρόξενο πολλών κακών για τους άνδρες. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί είναι άκρως σκληρές και εξευτελιστικές (κυνός κακομηχάνου = σκύλας κακοτρόπου) για την ίδια και κατ’ επέκταση για την γυναίκα.

Οι παραπάνω περικοπές –στίχοι του Ομήρου καταδεικνύουν πως πλάθονται κάποια στερεότυπα μέσα από την τέχνη και ριζώνουν αργότερα ως αλήθεια και  βεβαιότητα στο “συλλογικό υποσυνείδητο” των επόμενων γενεών. Και πώς να τολμήσει κάποιος μετά να αμφισβητήσει τον θεϊκό Όμηρο;

Η Γυναίκα κατά τον Ησίοδο

Την σκυτάλη από τον Όμηρο πήρε ο Ησίοδος που με τον δικό του τρόπο δίνει μία άλλη διάσταση στην θέση και τον ρόλο της γυναίκας.

“Οίκον μεν πρώτιστα / γυναίκά τε βουν τ’ / αροτήρα, / κτητήν, ου γαμετήν, / ήτις και βουσίν / έποιτο”(Πρώτα από μόλα να πάρεις σπίτι, βόδι για όργωμα, γυναίκα αγορασμένη, όχι με γάμο, που να μπορεί να ακολουθεί τα βόδια.” Έργα και Ημέραι”, 405…)

Οι παραπάνω στίχοι του Ησιόδου είναι αποκαλυπτικοί της θέσης της γυναίκας στο αξιακό σύστημα της εποχής του (8ος αιώνας π. χ). Η γυναίκα παρουσιάζεται ως παρακολούθημα των ζώων και του υπόλοιπου οικιακού εξοπλισμού. Να μιλήσουμε για αυτονομία και σεβασμό της γυναίκας είναι λίγο τολμηρό και εκτός εποχής. Η υποτίμηση της γυναίκας  και η γενικευμένη απαξίωσή της αποτελούσαν μία βαθιά ριζωμένη αντίληψη σε όλους την εποχή εκείνη.

Και εάν μεν για τις απόψεις του Ομήρου και του Ησιόδου υπάρχει κάποια κατανόηση και αιτιολογία, δεν μπορούμε να δείξουμε την ίδια κατανόηση στην δημοκρατική Αθήνα του 5ου  π. χ αιώνα.

Ο  Περικλής για την αρετή των Γυναικών

Κι αυτό γιατί οι γυναίκες πέραν του γεγονότος ότι δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα, ήταν υποχρεωμένες να φροντίζουν αποκλειστικά τις υποθέσεις του οίκου τους με την βοήθεια των δούλων. Η έξοδος των γυναικών από το σπίτι επιτρεπόταν μόνον για την συμμετοχή τους σε μεγάλες θρησκευτικές γιορτές ή σε κηδείες. Ενδεικτική της νοοτροπίας που επικρατούσε για την γυναικεία αρετή είναι και η αναφορά του Περικλή στον Επιτάφιό του:

“Μη φανείτε κατώτερες από την γυναικεία φύση σας. Αυτό είναι η μεγάλη σας δόξα καθώς και το να μην ακούγεται το όνομά σας μεταξύ των ανδρών, είτε για το καλό είτε για το κακό”.

Ο  Αριστοτέλης για το Φύσει της Γυναίκας

Εκείνο, όμως, που ξαφνιάζει περισσότερο είναι η θέση του ορθολογιστή φιλοσόφου, του Αριστοτέλη, για την θέση και το ρόλο της γυναίκας στην πόλη. Κατατάσσει την γυναίκα δίπλα στους δούλους που από την φύση τους είναι προορισμένοι να κυβερνιούνται και όχι να κυβερνούν (το άρχον και το αρχόμενον).

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Αριστοτέλη το θηλυκό (γυναίκα) και οι δούλοι είναι καθορισμένα από την φύση. Όσο κι αν υπάρχουν μεταφραστικά προβλήματα στην παρακάτω αποστροφή του Αριστοτέλη, η ουσία παραμένει η ίδια. Γυναίκα και δούλος (δουλική νοοτροπία) ανήκουν στην κατηγορία του “αρχόμενου”.

“Φύσει μεν ουν διώρισται το θήλυ και το δούλο” (To θηλυκό συνεπώς  και το δούλον είναι από την φύση διακριτά –καθορισμένα).

Συνιστά, ωστόσο, παραδοξότητα η παραδοχή του Αριστοτέλη πως o δούλος-δουλικότητα είναι  προϊόν της φύσης και όχι  παράγωγο φαινόμενο της ταξικής διάρθρωσης της κοινωνίας. Θα περίμενε κάποιος  από τον πραγματιστή Αριστοτέλη να υπερέβαινε τα ταξικά στερεότυπα της εποχής του και να πρόβαλε το αυτονόητο όπως θαρρετά διακήρυξε ο Αλκιδάμας για την ελευθερία των ανθρώπων.

“Ελευθέρους αφήκε πάντας ο θεός. Ουδένα δούλον η φύσις πεποίηκεν”.

O Αριστοτέλης ερμηνεύει το «Φύσει διώρισται το θήλυ και το δούλον» ως αναγκαίο στοιχείο της φυσικής αδυναμίας του θηλυκού και του δούλου να σκεφτούν και να προνοήσουν, όπως συμβαίνει με το αρσενικό και σε όσους ανήκουν σε άλλη ανώτερη κοινωνική τάξη:

“Το μεν γαρ δυνάμενον τη διανοία προoράν άρχον φύσει και δεσπόζον φύσει, το δε δυνάμενον τω σώματι ταύτα πονείν αρχόμενον και φύσει δούλον” (αυτό που διαθέτει την ικανότητα να καταστρώνει με την διάνοια σχέδια είναι από την φύση ικανό να άρχει και να εξουσιάζει, αυτό που διαθέτει την ικανότητα να εκτελεί με τις σωματικές του δυνάμεις αυτά είναι από την φύση προορισμένο να άρχεται και να είναι δούλον-δούλος) .

Τις συντηρητικές απόψεις του Αριστοτέλη σχετικά με την θέση-φύση της γυναίκας συμπληρώνει και η άποψή του για την ταύτιση των δούλων με το θηλυκό (γυναίκα) στην κοινωνία των βαρβάρων. “Εν δε τοις  βαρβάροις  το θήλυ και το δούλον  την αυτήν έχει  τάξιν.  Αίτιον δε ότι το φύσει άρχον ουκ έχουσιν”.

Συνιστούν παραλογισμό οι παραπάνω θέσεις του κατεξοχήν ορθολογιστή φιλοσόφου να εξαρτάται η ικανότητα του «άρχειν» από την φύση. Τέτοιες απόψεις στην εποχή μας όχι μόνον είναι ανεπίτρεπτες από το πνεύμα της Πολιτικής Ορθότητας αλλά κι από την κοινή λογική.

Η παραδοξότητα και το ακατανόητο των συντηρητικών θέσεων του Αριστοτέλη καθίστανται πιο εμφανή στις μέρες μας που ο νόμος επέβαλε την ποσόστωση στα ψηφοδέλτια  των κομμάτων για να διευκολύνει την συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική και στην ανάληψη θέσεων εξουσίας (το άρχον).

Εξάλλου σύμφωνα και με τις θέσεις του Αριστοτέλη αιτιολογείται και δικαιολογείται και η υποδούλωση των βαρβάρων στους Έλληνες, όπως εμφαντικά τόνιζαν και οι ποιητές:

“Βαρβάρων Έλληνας άρχειν εικός”.

Ο  Απόστολος Παύλος για την Γυναίκα

Η γνωστή διακήρυξη του Αποστόλου Παύλου, ναι μεν βοήθησε στην διαδικασία ισότητας των δύο φύλων και στην αναβάθμιση της γυναίκας, ωστόσο, τα βήματα ήταν λίγα και δειλά.

“Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ. Πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού”.

Ακόμη, όμως, και σε αυτήν την διακήρυξη κάποιοι διείδαν μία μεταφραστική αυθαιρεσία. Δηλαδή, ο Απόστολος Παύλος ναι μεν τόνισε  πως «όλοι είμαστε ένας απέναντι στον Θεό», αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είμαστε και μεταξύ μας ίσοι. Εδώ δεν ισχύει η μαθηματική σχέση «τα ίσα μεταξύ τρίτου, είναι και μεταξύ τους ίσα».

Επιμύθιον

Όλες οι παραπάνω αναφορές στα αποσπάσματα των Ομήρου, Ησιόδου και Αριστοτέλη ερμηνεύουν περίτρανα την βαθιά-εδώ και αιώνες- ριζωμένη αντίληψη για την κατωτερότητα της γυναίκας έναντι του άνδρα. Η ιστορία απέδειξε πως ο άνθρωπος διαχρονικά πιο εύκολα δέχεται και ασπάζεται τα προϊόντα της τεχνολογίας και πολύ δύσκολα τις νέες αντιλήψεις για θέματα κοινωνικά (κοινωνική ισότητα, ελευθερία…).

Γι αυτό τονίζεται από όλους πως η ισότητα των δύο φύλων δεν είναι θέμα νόμων αλλά νοοτροπίας και παιδείας.

“Το να ζεις οπουδήποτε στον κόσμο σήμερα και να είσαι εναντίον της ισότητας λόγω ράτσας ή χρώματος (ή φύλου), είναι σαν να ζεις στην Αλάσκα και να είσαι εναντίον του χιονιού” (William Faulkner).

_______________________________

*Χρήσιμα βιβλία : 1. ”Ιλιάδα”, Ομήρου, 2. ”Έργα και Ημέραι,”Ησιόδου, 3. ”Πολιτικά”, Αριστοτέλους, 4.”Δεν γεννιέσαι γυναίκα, γίνεσαι” // “Η Γυναικεία Χειραφέτηση”: Blog «ΙΔΕΟπολις», Ηλία Γιαννακόπουλου.

   **Aφιέρωμα στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

The post Η Γυναίκα στον Όμηρο, στον Ησίοδο και στον Αριστοτέλη: Ιστορικές αλήθειες και Πολιτική Ορθότητα first appeared on Times News.

ΠΗΓΗ TIMESNEWS

Την Τετάρτη, 8 Μαρ 2023, στις 21.30 η κα Μάγδα Κοντογιάννη (6932094231), γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής προσκαλεί όλους και όλες στο https://us02web.zoom.us/j/85972438656, σε μια ανοικτή διαδικτυακή συνεδρίαση με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας και με εστίαση στην συμβολή της αγρότισσας στις αγροτικές κοινωνίες.

Η γιορτή της γυναίκας, ή παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 8 Μαρτίου. Όλα ξεκίνησαν το 1857 με τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που έκαναν οι γυναίκες εργάτριες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας. Η γιορτή καθιερώθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ ως παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας και τη διεθνή ειρήνη.

Μάγδα Κοντογιάννη

Η σημασία της γυναίκας καθώς και ο ρόλος της στην κοινωνία αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο. Μια γυναίκα είναι ταυτόχρονα σύζυγος, μάνα, κόρη, εργαζόμενη, νοικοκυρά. Οι ευθύνες όλο και μεγαλώνουν. Για αυτό και κάθε γυναίκα αξίζει να αναγνωριστεί η προσφορά της και να είναι σεβαστός ο ρόλος.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η γυναίκα στην ύπαιθρο, η αγρότισσα. Ένας παλαιός πρόεδρος αγροτικού σχολείου έλεγε: «Εάν έχεις 20 άνδρες, έχεις 20 άνδρες. Εάν τους εκπαιδεύσεις μπορεί να έχεις έναν λόχο. Εάν έχεις 20 γυναίκες έχεις ένα χωριό», δείχνοντας με τον καλύτερο τρόπο τον πολυλειτουργικό ρόλο της γυναίκας-αγρότισσας.

Η γυναίκα-αγρότισσα είναι θησαυροφύλακας πολιτισμού, με ρόλο κλειδί στην παραγωγή, την αξιοποίηση της τροφής και των φυσικών πόρων. «Η Ελληνίδα αγρότισσα αποτελεί στυλοβάτη της αγροτικής οικογένειας, διασφαλίζει τη λειτουργικότητα και την κοινωνική-οικονομική συνοχή στον αγροτικό χώρο, ενώ ταυτόχρονα αποκλείεται από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων». (15/10/2018).

Και ενώ όλες οι γυναίκες χρειάζονται την αναγνώριση του ρόλου τους, οι αγρότισσες χρειάζονται επί πλέον κουράγιο να επισημάνουν τον σημαντικό τους ρόλο στην Τοπική Ανάπτυξη, να διεκδικήσουν την αναγνώριση στα ανθρώπινα δικαιώματα, ειδικότερα το δικαίωμα στην προσωπική ανάπτυξη, το δικαίωμα την υγεία (ακόμα και στο πρόγραμμα «νταντάδες της γειτονιάς» ΔΕΝ περιλαμβάνονται οι αγρότισσες), το δικαίωμα στην ευμάρεια, το δικαίωμα στην υγιεινή διατροφή, το δικαίωμα στη αξιοπρεπή στέγαση, το δικαίωμα στην σωστή εκπαίδευση των παιδιών τους, το δικαίωμα στην αποτύπωση της ανταμοιβής της αδήλωτης εργασίας των αγροτισσών και το δικαίωμα την υγεία και στην ιατρική φροντίδα.

Επί πλέον η γυναίκα-αγρότισσα είναι «πολυεργαλείο» με ικανότητες στην χειροτεχνία, στην οικοτεχνία, στην συντήρηση τροφών για την οικογένεια, στην υγιεινή σε απομακρυσμένες περιοχές, στην παροχή υπηρεσιών τουρισμού (ενδιαίτηση, διατροφή κλπ πραγματικού αγροτουρισμού), στην εκτροφή των ζώων, στην μεταφορά προϊόντων, στην οδήγηση φορτηγών, αλλά και σε όλες τις συμπληρωματικές εργασίες με τις τράπεζες, με τα λογιστικά, με τις πληροφορίες, με τις μικροεπεμβάσεις στο σπίτι κλπ.

Στα διαρθρωτικά εμπόδια και τα κοινωνικά πρότυπα που εισάγουν διακρίσεις εξακολουθούν να περιορίζουν την συμμετοχή στην λήψη αποφάσεων και την πολιτική συμμετοχή των γυναικών στα αγροτικά νοικοκυριά και τις κοινότητες. Οι γυναίκες και τα κορίτσια στις αγροτικές περιοχές δεν έχουν ισότιμη πρόσβαση σε παραγωγικούς πόρους, δημόσιες υπηρεσίες (όπως εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη), ενώ μεγάλο μέρος της εργασίας τους παραμένει αόρατο και απλήρωτο.

Μια παλαιά πρόεδρος Ένωσης Νέων Αγροτών, αγρότισσα, τόνισε: «Εάν οι γυναίκες είχαν πρόσβαση στην λήψη των σημαντικότερων αποφάσεων είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι αποφάσεις στον κόσμο θα ήταν πιο εξανθρωπισμένες, καθ’ όσον έχουν ενσυναίσθηση του μεγαλείου της δημιουργίας της ζωής που δημιουργούν και οι αποφάσεις τους είναι σίγουρο ότι θα ήταν με μεγαλύτερο σεβασμό στην ζωή, τόσο την ανθρώπινη όσο και με σεβασμό προς όλο το περιβάλλον …».

Επειδή η μονάδα εργασίας στον αγροτικό τομέα είναι η οικογένεια, όχι το άτομο, οι αγρότισσες στερούνται: το προσωπικό τους εισόδημα, την κάλυψη της άμεσης κοινωνικής ασφάλισής τους & τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Ακόμα και στην περίπτωση που οι αγροτικές δραστηριότητες των αγροτισσών θεωρηθούν εργασία, τότε έρχονται αντιμέτωπες με: την ακούσια μερική απασχόληση, το μισθολογικό χάσμα σε σχέση με τους άνδρες αγρότες, την περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και τις λίγες αγροτικές επιχειρηματικές δυνατότητες.

Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε, είπε η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, Μενίδι, Ανατολικής Αττικής, ότι ενώ απαιτούνται πολλές γνώσεις, ικανότητες και ευθύνες, το τελικό αποτέλεσμα ακολουθεί την ελληνική στατιστική που δίνει ότι το μέσο εισόδημα του αγρότη είναι 500€/μήνα, το μέσο εισόδημα του ιδιωτικού υπαλλήλου 1100€/μήνα και του δημόσιου υπαλλήλου 1300€/μήνα.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε, συμπλήρωσε η κα Μάγδα Κοντογιάννη, ότι η απασχόληση στον αγροτικό τομέα είναι 365 μέρες τον χρόνο, 24 ώρες την ημέρα. Είναι τρόπος ζωής για τις αγρότισσες. Στον αστικό χώρο η εργασία είναι 5νθήμερο εβδομαδιαίως, με 8ωρο ημερησίως, αφήνοντας πολλές ελευθεριότητες για προσωπική ανάπτυξη των γυναικών, αφήνοντας το πεδίο της διεκδίκησης μόνο στις συνθήκες εργασίας και την αμοιβή εργασίας.

Οι πραγματικές-αγωνίστριες γυναίκες-αγρότισσες αντιλαμβάνονται ότι οι αστοί έχουν τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί όλη την αγροτική ζωή και αντιμετωπίζουν τις αγρότισσες με υποτιμημένη ανταπόκριση ή και καθόλου …

Ότι μπορεί να βελτιωθεί για να κάνει τις συνθήκες ζωής των αγροτισσών ανεκτές, λέει η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής, θα βελτιωθεί με την συλλογική δράση όλων των γυναικών, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες ζωής των αγροτισσών, και κάνοντας όσο το δυνατόν ισχυρότερη παρέμβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Αν ξύνεσαι και μπορείς να ξυστείς μπράβο σου. Αν στηρίζεσαι σε άλλους για να σε ξύσουν, είτε θα σε γαργαλήσουν είτε θα σε γδάρουν.

Στην τακτική διαδικτυακή συνάντηση της Τετάρτης, στις 8 Μαρ 2023, στις 21.30, στο https://us02web.zoom.us/j/85972438656 προσκαλούνται όλες (και όλοι) για ανταλλαγή σκέψεων, συναντίληψη & προσανατολισμό δράσης των γυναικών & κυρίως των αγροτισσών. Πλ. κα Μάγδα Κοντογιάννη, 6932094231

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382, αγροΝέα, AgroBus

The post Αγρότισσες: γυναίκες-πολυεργαλείο first appeared on Times News.

ΠΗΓΗ TIMESNEWS

Το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Διαχείριση και Προστασία Περιβάλλοντος» σε συνεργασία με το Εργαστήριο Διαχείρισης Χερσαίων Οικοσυστημάτων του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ) διοργανώνουν κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος 2022-2023 Σειρά Διαλέξεων με γενικό τίτλο «Γυναίκες και Επιστήμες Περιβάλλοντος». Την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2023 η Δρ Βάλια (Ευαγγελία) Δράκου, Επίκουρη Καθηγήτρια στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Γεωγραφίας), θα μιλήσει με θέμα: «Οι Οικοσυστημικές Υπηρεσίες και η Βιοποικιλότητα ως δείκτες Περιβαλλοντικής και Κλιματικής Αλλαγής». Η τηλεδιάλεξη θα αρχίσει στις 18:00 και θα μεταδοθεί μέσω των εργαλείων τηλεκπαίδευσης του Πανεπιστημίου στον σύνδεσμο https://bit.ly/3fJUO3K. Τον 5ο Κύκλο της Σειράς Διαλέξεων στηρίζει το Γραφείο της Επιτρόπου Περιβάλλοντος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η Διακυβερνητική Διάσκεψη για τη Βιοποικιλότητα και τις Οικοσυστημικές Υπηρεσίες (Intergovernmental Panel for Biodiversity and Ecosystem Services – IPBES) εγκαθιδρύθηκε το 2012 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών με στόχο την ανάδειξη, αποτίμηση και αναγνώριση της αξίας της βιοποικιλότητας και των οφελών της προς την κοινωνία, με τρόπο που μπορεί να αναγνωριστεί από τις πολιτικές όλων των κρατών. Μια δεκαετία αργότερα, το έργο της IPBES συνεχίζεται, και πριν από ένα χρόνο συνεργάστηκε με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή (Intergovernmental Panel on Climate Change – ΙPCC), αφού έγινε κατανοητό ότι η βιοποικιλότητα, οι οικοσυστημικές υπηρεσίες και η κλιματική αλλαγή είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και οφείλουν να μελετώνται μαζί. Στην τηλεδιάλεξή της η Δρ Δράκου θα παρουσιάσει το πρόσφατο συνδυαστικό έργο των δύο αυτών πρωτοβουλιών, με παραδείγματα αποτιμήσεων οικοσυστημικών υπηρεσιών σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Στόχος είναι η ανάδειξη των πολλαπλών αξιών των οικοσυστημικών υπηρεσιών μέσα από πλήθος δεικτών που μελετήθηκαν, καθώς και της πολύπλευρης έννοιας της αξίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Η Βάλια (Ευαγγελία) Δράκου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου. Το βασικό της ερευνητικό ενδιαφέρον έγκειται σε θέματα οικολογίας, οικολογίας τοπίου και στην κατανόηση της σχέσης ανθρώπου-φύσης μέσα από το πρίσμα των οικοσυστημικών υπηρεσιών. Εστιάζει ιδιαίτερα αλλά όχι αποκλειστικά στα παράκτια και θαλάσσια συστήματα. Τα βασικά ερευνητικά της μέσα είναι η χαρτογράφηση και μοντελοποίηση των περιβαλλοντικών αλλαγών και των αλλαγών που αυτές επιφέρουν στην παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών, με έμφαση στη χρήση τους για τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Το ερευνητικό της έργο έχει δημοσιευτεί σε περισσότερες από 30 ερευνητικές εργασίες, επιστημονικά συνέδρια, τεχνικές εκθέσεις, κεφάλαια βιβλίων. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος ερευνητικών προγραμμάτων. Είναι μέλος της συντονιστικής επιτροπής της Διεθνούς Εταιρείας για τις Οικοσυστημικές Υπηρεσίες και μέλος της Επιτροπής Ισότητας Φύλου του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.

The post Τηλεδιάλεξη: «Οι Οικοσυστημικές Υπηρεσίες και η Βιοποικιλότητα ως δείκτες Περιβαλλοντικής και Κλιματικής Αλλαγής» first appeared on Times News.

ΠΗΓΗ TIMESNEWS