ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η κατακλυσμιαία ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών με βιαστές, παιδόφιλους, μαστροπούς, αποπλανήσεις ανηλίκων, διεστραμμένων της διπλανής πόρτας και υπεράνω υποψίας, έχει απλώσει ένα δίχτυ θλίψης και αποτροπιασμού στην ελληνική κοινωνία. Μια μαυρίλα ανυπόφορη. Ωσάν να έχουμε καταντήσει μια κοινωνία ζούγκλα που πορεύεται με πυξίδα τα πιο κτηνώδη ένστικτα και ελάχιστα έως καθόλου δεν νοιάζεται για τα τραύματα εφόρου ζωής που προξενούν κάποιοι ανώμαλοι κανίβαλοι σε -αδύναμα να αντισταθούν- πλάσματα.

Και όλοι εμείς που δεν αντέχουμε καν να ακούσουμε τις λεπτομέρειες αυτών των φρικαλέων πράξεων αποστρέφουμε ακόμα και τη σκέψη μας από αυτά τα εγκλήματα και εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για απονομή δικαιοσύνης στους δικαστές.

Και μπορεί στις μεταξύ μας συζητήσεις να εκφέρουμε απόψεις του τύπου να σαπίσουν στη φυλακή αυτά τα καθάρματα, για χημικό ευνουχισμό ή ακόμα ακόμα το ανέφικτο για ευρωπαϊκή χώρα, της επιστροφής της θανατικής ποινής για κάποιες κατηγορίες ειδεχθών εγκλημάτων, το δικαιικό μας σύστημα έχει άλλα μέτρα και σταθμά στον καταλογισμό ποινών. Όπως έχει άλλη άποψη για τον σωφρονισμό. Πιο ρομαντική και πιο ιδεαλιστική! Αν και στην πράξη αποδεικνύεται ως ανέκδοτο.

Εξ ου και οι φυλακές ονομάζονται σωφρονιστικά καταστήματα. Δηλαδή κάποιος που παραβαίνει τους νόμους, οδηγείται για ένα διάστημα στις φυλακές και μετά την έκτιση της ποινής αποδίδεται στην κοινωνία σωφρονισμένος! Τι υποκρισία, στ’ αλήθεια. Ποιος τα πιστεύει αυτά τα παραμύθια; Και αφού δεν τα πιστεύει κανείς, ούτε οι νομοθέτες ούτε οι δικαστές, γιατί το πολιτικό μας σύστημα δεν κάνει κάτι για να αλλάξει ο τρόπος απονομής δικαιοσύνης;

Αρκεί, άραγε, που οι κατά καιρούς αλλαγές στον ποινικό κώδικα προβλέπουν πλέον αυστηροποίηση των ποινών για κάποια εγκλήματα, όπως ο βιασμός και η παιδοφιλία;

Το πρόσφατο παράδειγμα του 63χρονου που είχε καταδικαστεί για βιασμό μικρών αγοριών με κάθειρξη 15 ετών και αφέθηκε ελεύθερος στα 9 χρόνια, σωφρονισμένος εννοείται, για να συλληφθεί εκ νέου για ίδια αδικήματα, δεν προβληματίζει το πολιτικό και νομικό μας σύστημα;

Και το γεγονός ότι τα ισόβια που επιβάλλονται στα πολύ βαριά και ειδεχθή εγκλήματα δεν είναι ακριβώς ισόβια αλλά τα 18 χρόνια, δεν μας προβληματίζει; Εν τοιαύτη περιπτώσει όμως, ας αφαιρεθεί από τον ποινικό κώδικα ο όρος «ισόβια» κι ας αντικατασταθεί ως εσχάτη των ποινών τα 18 χρόνια! Να ξέρουμε, δηλαδή, τι εννοούμε.

Αλλά μήπως προβληματίζει κανέναν ο χρόνος απόδοσης της δικαιοσύνης; Το γνωρίζει άραγε η κοινή γνώμη πως υπάρχουν περιπτώσεις παιδοβιαστών, βιαστών αλλά και άλλων εγκληματιών, που επειδή παρήλθε το 18μηνο της προφυλάκισής τους, έχουν αφεθεί ελεύθεροι μέχρι τη δίκη, η οποία στη συνέχεια σέρνεται από αναβολή σε αναβολή κι έχουν περάσει σχεδόν 8 χρόνια από την τέλεση των εγκλημάτων;

Είναι άραγε τόσο δύσκολο να εκδικαστεί η υπόθεση μέσα στο 18μηνο και να μην επιτρέπεται αναβολή για κανέναν λόγο; Έχει λέει ο συνήγορος άλλη δίκη και δεν μπορεί να παραστεί και για αυτό δίδεται αναβολή για έναν χρόνο! Έχει καμιά λογική αυτό; Και στο μεταξύ το κτήνος, ο παιδοβιαστής, είναι ελεύθερος να ζει και να κινείται μέσα στην κοινωνία ως «φερόμενος βιαστής», μια και δεν είναι καταδικασμένος και με ποινικό μητρώο καθαρό!

Είναι επίσης τόσο δύσκολο να προστεθεί στον Ποινικό Κώδικα μια απλή πρόταση ακόμα, η οποία θα λέει πως για κάποια αδικήματα (που θα τα περιγράφει) δεν ισχύει η «υφ΄ όρων απόλυση» και ο καταδικασμένος θα πρέπει να εκτίσει και την τελευταία ώρα της ποινής του; Ή είναι τόσο δύσκολο να εφαρμοστεί αυτό που γίνεται στις ΗΠΑ, με τη δημοσιοποίηση της διεύθυνσης κατοικίας των αποφυλακισθέντων βιαστών και παιδόφιλων στην ευρύτερη γειτονιά για να ‘χουν τον νου τους οι περίοικοι;

Μπορεί ο πολιτισμός μας και το δημοκρατικό μας πολίτευμα να ομνύει στα δικαιώματα των ανθρώπων ακόμα και γι’ αυτούς που έχουν τελέσει βαρύτατα εγκλήματα, μπορεί η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία να μην εκδικούνται, πλην όμως κάποτε πρέπει να μιλήσουμε και να ασχοληθούμε ανοικτά και με τα δικαιώματα των θυμάτων.

Γιατί σ’ αυτά, ο ευρωπαϊκός μας πολιτισμός θεωρεί πως έκανε το χρέος του, με αυτού του τύπου απόδοση δικαιοσύνης και πέραν τούτου έχει τη συνείδηση του ήσυχη.
Οι νομοθέτες πολιτικοί καλύπτονται πίσω από τον ευρωπαϊκό εναρμονισμό των νόμων και οι δικαστές ευλόγως δικαιολογούνται πως αποφασίζουν με βάση τη νομοθεσία που δεν αποφάσισαν οι ίδιοι, αλλά η πολιτεία, εν τη ευρεία εννοία.

Κι εμείς οι υπόλοιποι θα τρώμε γροθιές στο στομάχι κάθε μέρα με την αποκάλυψη τέτοιων αποτρόπαιων εγκλημάτων που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, ενώ δεν το χωράει ο νους πόσα πολλά περισσότερα παρόμοια συμβαίνουν ανά την επικράτεια που δεν τα μαθαίνουμε ποτέ γιατί τα θύματα κρίνουν πως δεν αντέχουν να τα καταγγείλουν και προτιμούν να κουβαλούν τον σταυρό του μαρτυρίου μόνα τους και εφ’ όρου ζωής κυριολεκτικά και όχι όπως η ισόβια κάθειρξη των… 18 ετών!

ΠΗΓΗ NEWMONEY

ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΟΣΜΟΣ

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

ΠΗΓΗ TIMESNEWS

ΚΟΣΜΟΣ

Φρίκη προκαλούν οι καταγγελίες που έρχονται από την Ουκρανία και κάνουν λόγο για βιασμούς παιδιών. Αντιμέτωποι με το βάρβαρο πρόσωπο του πολέμου που μετατρέπει το έγκλημα σε καθημερινή πρακτική φαίνεται πως είναι αντιμέτωποι κάτοικοι των εμπόλεμων περιοχών. Ουκρανοί αξιωματούχοι κάλεσαν τον ΟΗΕ να διενεργήσει έρευνα για βιασμούς ανηλίκων στην Μπούκα, αναφέροντας συγκεκριμένα περιστατικά.

Σάλος με τη φωτογραφία ρώσου στρατιώτη

Το τελευταίο 24ωρο ουκρανικά ΜΜΕ και χρήστες στο διαδίκτυο κοινοποίησαν τη φωτογραφία ενός Ρώσου στρατιώτη που φέρεται να βίασε και να σκότωσε μικρό παιδί και «ανέβασε» την αποτρόπαια πράξη σε βίντεο στο διαδίκτυο. Οι πληροφορίες αυτές δεν επιβεβαιώνονται από ανεξάρτητη πηγή.

Το ουκρανικό μέσο nexta tv αναφέρει μάλιστα ότι ο στρατιώτης συνελήφθη στη Ρωσία.

Το όνομα πάντως του στρατιώτη έγινε viral, καθώς και τα στοιχεία του που τον δείχνουν να είναι 24 ετών και να διαμένει στην Επικράτεια του Κρασνοντάρ.

Μια εξαγριωμένη ομάδα χρηστών του Twitter διέρρευσε όλες τις προσωπικές πληροφορίες του. Εκτός από τη στρατιωτική του θητεία, λίγα είναι γνωστά για την επαγγελματική και εκπαιδευτική του ιστορία.

ΠΗΓΗ in.gr

ΚΟΣΜΟΣ

Ρώσοι στρατιώτες βίασαν ανήλικα παιδιά στην Μπούτσα, κατήγγειλε χθες Παρασκευή η επίτροπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ουκρανικού κοινοβουλίου Λουντμίλα Ντενισόβα (στη φωτογραφία από το Facebook, επάνω, παιδική χαρά με φόντο το βομβαρδισμένο τοπίο σε πόλη της Ουκρανίας).

Εκκληση στον ΟΗΕ

Δεκατετράχρονη από το προάστιο του Κιέβου έμεινε έγκυος αφού βιάστηκε από πέντε στρατιώτες, ανέφερε η επίτροπος μέσω Facebook.

Πρόσθεσε ότι 11χρονο αγόρι από την Μπούτσα επίσης βιάστηκε από στρατιωτικούς που ανάγκασαν τη μητέρα του να βλέπει δένοντάς τη σε καρέκλα.

Η κυρία Ντενισόβα κάλεσε τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να διενεργήσει έρευνα για τα γεγονότα αυτά, που χαρακτήρισε εγκλήματα πολέμου.

Για βιασμούς από ρώσους στρατιωτικούς έκανε λόγο επίσης ο Ολεξάντρ Βίλκουλ, επικεφαλής της στρατιωτικής διοίκησης της περιφέρειας Κριβί Ρι. Στα θύματα συγκαταλέγονται 16χρονη, που έμεινε έγκυος, και 78χρονη, σύμφωνα με τον αξιωματικό.

Οι πληροφορίες αυτές είναι αδύνατο να επαληθευτούν με ανεξάρτητο τρόπο.

Πηγή: ΑΠΕ

ΠΗΓΗ in.gr

ΚΟΣΜΟΣ

Ο πρωθυπουργός του Σουδάν, ο Αμπντάλα Χάμντοκ, κεντρικό πρόσωπο της διαδικασίας πολιτικής μετάβασης, ανακοίνωσε αργά το βράδυ χθες Κυριακή ότι παραιτείται, έξι εβδομάδες αφότου επέστρεψε στο αξίωμα, χωρίς να μπορέσει να άρει το πολιτικό αδιέξοδο και να βάλει τέλος στην αιματοχυσία μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα πριν δύο μήνες στο κράτος της βόρειας Αφρικής.

«Τόπο σε άλλους»

«Αποφάσισα να ανακοινώσω την παραίτησή μου, να δώσω τόπο σε άλλους», είπε ο κ. Χάμντοκ, πρώην οικονομολόγος του ΟΗΕ, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικού του διαγγέλματος, καθώς συνεχίζονται εδώ κι εβδομάδες μαζικές κινητοποιήσεις εναντίον της μεταβατικής κυβέρνησης πολιτών-στρατιωτικών θεωρητικά υπό την ηγεσία του, που συναντούν αιματηρή καταστολή.

Η Κεντρική Επιτροπή των Σουδανών Ιατρών, οργάνωση-συνιστώσα του κινήματος κατά της στρατιωτικής χούντας, ανακοίνωσε νωρίτερα χθες ότι άλλοι δύο άνθρωποι σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη διάρκεια επέμβασης για να διαλυθεί πλήθος που διαδήλωνε στην Ομντουρμάν, τη δίδυμη πόλη της πρωτεύουσας Χαρτούμ.

Με τους νέους θανάτους, ο αριθμός των πολιτών που έχουν χάσει τη ζωή τους μετά το πραξικόπημα έφθασε τους τουλάχιστον 57.

Ο στρατός του Σουδάν κατέλαβε την εξουσία με το πραξικόπημα της 25ης Οκτωβρίου. Αντιμέτωπη με την κλιμάκωση της διεθνούς και της εσωτερικής πίεσης, η χούντα αποφάσισε κατόπιν να επαναφέρει στο αξίωμα τον ανατραπέντα πρωθυπουργό Χάμντοκ την 21η Νοεμβρίου. Η επιστροφή του όμως δεν τερμάτισε την αναταραχή.

Δυνάμει της συμφωνίας ανάμεσα στον κ. Χάμντοκ και τον επικεφαλής των πραξικοπηματιών, τον στρατηγό Αμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν, ο πρωθυπουργός σχημάτισε κυβέρνηση με μέλη πολίτες. Ομως, ο στρατηγός αλ Μπουρχάν παρέμεινε συμπρόεδρός της.

Το συμβούλιο που ηγείται στη διαδικασία πολιτικής μετάβασης συμπεριλαμβάνει αρκετά στελέχη του στρατού, που κατηγορούνται για κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για διαφθορά.

Δεν σταμάτησαν οι κινητοποιήσεις

Η επιστροφή του κ. Χάμντοκ δεν σταμάτησε τις μαζικές κινητοποιήσεις κατά των παρεμβάσεων του στρατού στα πολιτικά πράγματα. Ο παραιτηθείς πρωθυπουργός αντιμετώπισε κατηγορίες περί «προδοσίας» από μεγάλο μέρος του κινήματος διαμαρτυρίας.

Στο χθεσινό του διάγγελμα, ο ίδιος προειδοποίησε πως η ίδια η «επιβίωση» της χώρας «απειλείται».

Δεν είναι μέχρι στιγμής σαφές ποιος θα τον αντικαταστήσει. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι στρατηγοί κρατούν πλέον ξανά μόνοι το τιμόνι της χώρας.

Πολλοί διαδηλωτές φώναζαν χθες συνθήματα όπως «οι στρατιώτες στους στρατώνες» και «η εξουσία στον λαό». Στο φόντο, νεαροί με μοτοσικλέτες συνόδευαν το πλήθος. Διαδραματίζουν ρόλο τραυματιοφορέων σε κάθε κινητοποίηση, αφού οι δυνάμεις ασφαλείας απαγορεύουν στα ασθενοφόρα να παραλαμβάνουν τραυματίες.

Οι διαδηλωτές κάλεσαν το 2022 να γίνει «χρονιά συνέχισης της αντίστασης» και απαίτησαν δικαιοσύνη για τους δεκάδες νεκρούς μετά το πραξικόπημα, καθώς επίσης και για τους 250 και πλέον νεκρούς πολίτες κατά τη διάρκεια της «επανάστασης» του 2019, όταν η χώρα απαλλάχτηκε από τον Ομαρ Ελ Μπασίρ, που άσκησε την εξουσία με σιδηρά πυγμή για κάπου τριάντα χρόνια.

Σύμβουλος του στρατηγού Μπουρχάν χαρακτήριζε την Παρασκευή τις μαζικές κινητοποιήσεις «χάσιμο ενέργειας και χρόνου», προεξοφλώντας πως δεν θα φέρουν «καμία πολιτική λύση».

Βιασμοί

Πέρα από τους δεκάδες νεκρούς και τη διακοπή των υπηρεσιών τηλεφωνίας και της πρόσβασης στο διαδίκτυο, οι δυνάμεις ασφαλείας φέρονται τον Δεκέμβριο να χρησιμοποίησαν ένα νέο εργαλείο καταστολής: τους βιασμούς. Καταγγέλθηκε η σεξουαλική κακοποίηση τουλάχιστον 13 διαδηλωτριών, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Κάθε μέρα και σε κάθε συνοικία οι επιτροπές αντίστασης, μικρές ομάδες που οργανώνουν τις κινητοποιήσεις, ανακοινώνουν νέες συλλήψεις και νέες εξαφανίσεις.

Οι Ευρωπαίοι εκφράζουν αγανάκτηση, όπως και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν και τα Ηνωμένα Εθνη. Η διεθνής κοινότητα ζητεί να ξαναρχίσει διάλογος πριν εξετάσει την επανέναρξη της διεθνούς βοήθειας στη χώρα, μια από τις φτωχότερες στον κόσμο. Η προσφορά βοήθειας ανεστάλη όταν έγινε το πραξικόπημα του Οκτωβρίου.

Το Σάββατο, ο κ. Μπλίνκεν προειδοποίησε ότι η Ουάσιγκτον θα λάβει μέτρα εναντίον «όλων όσοι επιδιώκουν να εμποδίσουν τους Σουδανούς να συνεχίσουν την πορεία τους για να αποκτήσουν πολιτική και δημοκρατική κυβέρνηση».

Πηγή: ΑΠΕ

ΠΗΓΗ in.gr

ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΟΣΜΟΣ

Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή

ΠΗΓΗ TIMESNEWS

ΚΟΣΜΟΣ

Η Διεθνής Αμνηστία ανακοίνωσε σήμερα ότι μετανάστριες που κρατούνται σε λιβυκά κέντρα κράτησης υφίστανται φρικτή σεξουαλική βία στα χέρια των φρουρών, όπως το να αναγκάζονται να ανταλλάσσουν το σεξ για καθαρό νερό, τρόφιμα και πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής.

Επιδείνωση των συνθηκών

Η έκθεση, η οποία επικεντρώθηκε στους μετανάστες που αναχαιτίστηκαν στη Μεσόγειο και που αποβιβάστηκαν στη Λιβύη το 2020 και το 2021, κάνει λόγο για επιδείνωση των συνθηκών που επικρατούν στα κέντρα κράτησης, παρά το γεγονός ότι πρόσφατα αυτά τέθηκαν υπό τον έλεγχο του λιβυκού υπουργείου Εσωτερικών.

Ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες έχουν ζητήσει το κλείσιμο αυτών των κέντρων.

Οι φύλακες των κέντρων λένε «ίσως θέλετε φρέσκο νερό και κρεβάτια… αφήστε με να κάνω σεξ μαζί σας, ώστε να σας απελευθερώσω», αφηγήθηκε γυναίκα στη Διεθνή Αμνηστία, μια από τις πολλές που ανέφεραν ότι φύλακες μέσα στα κέντρα βίασαν ή κατανάγκασαν γυναίκες να κάνουν σεξ με αντάλλαγμα την απελευθέρωσή τους ή καθαρό νερό.

Τα ευρήματα προέρχονται από συνεντεύξεις με 53 πρόσφυγες και μετανάστες, ηλικιών μεταξύ 14 και 50 ετών, από χώρες όπως η Νιγηρία, η Σομαλία και η Συρία, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται ακόμα στη Λιβύη και κατάφεραν να δραπετεύσουν από κέντρα κράτησης ή είχαν πρόσβαση σε τηλέφωνα.

Βίασαν εγκύους

Ορισμένες έγκυες γυναίκες μέσα στα κέντρα δήλωσαν στην Αμνηστία ότι βιάστηκαν επανειλημμένα από φρουρούς, ενώ οι άνδρες δήλωσαν ότι εξαναγκάζονταν να φορούν μόνο εσώρουχα σε μια προσπάθεια να τους ταπεινώσουν.

Αλλοι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, έκαναν λόγο για σεξουαλικές παρενοχλήσεις.

Αυτές οι αφηγήσεις απάνθρωπης μεταχείρισης έρχονται σε συνέχεια σειράς εκθέσεων μετά το 2017 για τις συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα κράτησης της Λιβύης, στις οποίες γινόταν λόγος για ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια και έλλειψη υγιεινής και τροφής.

Η ακτοφυλακή της Λιβύης, χρηματοδοτούμενη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αναχαίτισε στη θάλασσα και επέστρεψε στη χώρα περίπου 15.000 ανθρώπους κατά τους πρώτους έξι μήνες του τρέχοντος έτους, ανέφερε η Διεθνής Αμνηστία, περισσότερους από όσους σε ολόκληρο το 2020.

Χιλιάδες στα κέντρα κράτησης

Καθώς τα δεδομένα είναι αναξιόπιστα, η Αμνηστία είπε ότι περίπου 6.100 άτομα μεταφέρθηκαν σε κέντρα κράτησης μέχρι τα τέλη Ιουνίου.

Παρά την εκεχειρία που επιτεύχθηκε τον Οκτώβριο μεταξύ των εμπόλεμων πλευρών της Λιβύης στο πλαίσιο ενός ειρηνευτικού σχεδίου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δέκα χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι το 2011, ένοπλες ομάδες εξακολουθούν να διατηρούν την ισχύ τους στο πεδίο, έχοντας υπό τον έλεγχό τους ορισμένους καταυλισμούς μεταναστών.

Ορισμένοι ευρωβουλευτές έχουν προτρέψει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διακόψει τη χρηματοδότηση της λιβυκής ακτοφυλακής, λέγοντας ότι η Λιβύη δεν είναι «ασφαλής χώρα» για μετανάστες.

Πηγή: ΑΠΕ

Γράψτε το σχόλιό σας

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

ΠΗΓΗ in.gr

ΚΟΣΜΟΣ

Στον ιστότοπο everyonesinvited.uk χιλιάδες επώδυνες, άσχημες και μέχρι πρότινος κρυμμένες ιστορίες «κουλτούρας του βιασμού», βιωμένες από μαθήτριες σχολείου και νεαρές γυναίκες, αποκαλύπτονται επί του παρόντος στον κόσμο. Πολλά από τα περιστατικά έλαβαν χώρα σε σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου, τόσο ιδιωτικά όσο και δημόσια, και είναι εξαιρετικά στενόχωρο να τα διαβάζει κανείς. «Αγόρια με παρενοχλούσαν σεξουαλικά και με χούφτωναν τακτικά στο σχολείο μπροστά σε καθηγητές που έκαναν τα στραβά μάτια. Ενα από αυτά τα αγόρια στη συνέχεια μου επιτέθηκε σεξουαλικά και ένα άλλο με βίασε. Δεν κατήγγειλα τίποτα από όλα αυτά, ντρεπόμουν υπερβολικά» γράφει ένα νεαρό άτομο. Κάθε κατάθεση είναι επώδυνα ωμή, προσωπική και μοναδική. Οταν όμως συλλέγονται σε έναν χώρο στο Διαδίκτυο, αναδύεται ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο.

Κορίτσια αγγίζονται και παρενοχλούνται συνεχώς από αγόρια στο σχολείο. Η καθημερινότητά τους συνοδεύεται από σεξουαλικά σχόλια, χαλαρούς εξευτελισμούς καθώς και χυδαίες φωτογραφίες και μηνύματα από τους συμμαθητές τους. Και εκτός του σχολείου, πέφτουν θύματα σεξουαλικών επιθέσεων και βιασμών σε πάρτι, συχνά όταν είναι μεθυσμένα και ιδιαίτερα ευάλωτα. Φωτογραφίες των γυμνών κορμιών τους και κοντινά ντυμένων μερών του σώματός τους κοινοποιούνται σε ομάδες ανταλλαγής μηνυμάτων και χρησιμοποιούνται για την ταπείνωση και τον εκβιασμό τους. Συνολικά, περισσότερες από 5.800 ανώνυμες μαρτυρίες έχουν συλλεχθεί στον ιστότοπο μετά τη δολοφονία της 33χρονης Σάρα Εβεραρντ, στις 3 Μαρτίου, στο νότιο Λονδίνο, στην πλειοψηφία τους από κορίτσια. Κάποια κατηγορούν τους καθηγητές τους ότι δεν έλαβαν δράση όταν τους ζήτησαν βοήθεια.

Ο ιστότοπος, που δημιουργήθηκε τον περασμένο Ιούνιο από την 22χρονη φοιτήτρια Σόμα Σάρα, επιζήσασα και η ίδια σεξουαλικής κακοποίησης, δίνει στις νεαρές γυναίκες τη δύναμη να αναλάβουν δράση. Την περασμένη εβδομάδα, πέντε ανεξάρτητα σχολεία – το Dulwich College, το King’s College Wimbledon, το Highgate, το Westminster και το London Oratory School – ήρθαν μεμονωμένα αντιμέτωπα με καταγγελίες κουλτούρας του βιασμού (ένα περιβάλλον όπου η σεξουαλική επιθετικότητα και η βία θεωρούνται ως φυσιολογικά) και σεξουαλικών επιθέσεων από πρώην μαθήτριές τους. Σε κάποιες περιπτώσεις οι καταγγελίες ξεπέρασαν τις 100.

O everyonesinvited.uk έχει πάψει πλέον να δημοσιεύει τα ονόματα των καταγγελόμενων σχολείων. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον «Observer» η ιδρύτριά του, η Σόμα Σάρα, είπε πως ανησυχεί ότι μερικά γνωστά ανεξάρτητα σχολεία λαμβάνουν δυσανάλογο μερίδιο της ευθύνης για μια κουλτούρα διάχυτη τόσο στα ιδιωτικά όσο και στα δημόσια σχολεία. «Το πρόβλημα είναι οικουμενικό. Το ζήτημα είναι παγκόσμιο» δήλωσε. «Και νομίζω ότι είναι σημαντικό να μην εστιάζουμε μόνο στα ιδιωτικά σχολεία, γιατί αυτά τα μοτίβα κακοποίησης συμβαίνουν παντού, συνέχεια. Και μπορούν να συμβούν τον οποιονδήποτε».

Η αποκάλυψη της μαθήτριας

Η 16χρονη Αννα Φλέτσερ, για παράδειγμα (δεν είναι το πραγματικό της όνομα), πηγαίνει σε ένα δημόσιο σχολείο στο Σάσεξ. Και δεν έχει καταγγείλει ποτέ επισήμως σε καθηγητή της κάποιο από τα ανάρμοστα αγγίγματα ή τις χυδαίες εικόνες που έχει λάβει από συμμαθητές της. «Είναι δύσκολο όταν δεν υπάρχουν στοιχεία» λέει. Οι εικόνες τής στάλθηκαν μέσω Snapchat, εξαφανίστηκαν λοιπόν αυτόματα ύστερα από λίγα δευτερόλεπτα. «Στέλνουν τα πέη τους. Νομίζω ότι όλα τα κορίτσια έχουν λάβει μια τέτοια εικόνα». Οσο για τα αγγίγματα, «απλώς χουφτώνουν» λέει. «Τα αγόρια στα σχολεία μας δεν καταλαβαίνουν πραγματικά πως σεξουαλική επίθεση δεν σημαίνει μόνο βιασμός. Πολλά από αυτά απλώς σου πιάνουν τα οπίσθια και σκέφτονται «α, τι αστείο». Νομίζουν πραγματικά ότι είναι αστείο. Δεν νομίζω ότι καταλαβαίνουν πως θα μπορούσε να σε ενοχλήσει. Ακόμα και αν το κατήγγελλες και αν γινόταν παρατήρηση στο συγκεκριμένο αγόρι, θα εισέπραττες όλο αυτό το γνωστό «αμάν, δεν δέχεσαι ένα αστείο;»».

Για πολλούς νέους στην εφηβεία, συμφωνεί η Σάρα, η κακοποίηση από ομότιμούς τους είναι σήμερα τόσο συνηθισμένη, που τόσο το θύμα όσο και ο δράστης ενδεχομένως να μην την αντιλαμβάνονται πλήρως την ώρα που συμβαίνει. Γι’ αυτό, πιστεύει, υπάρχουν στον ιστότοπό της τόσο πολλές μαρτυρίες καθυστερημένων και καταπιεσμένων ψυχικών τραυμάτων από συμβάντα που συνέβησαν πριν από χρόνια. «Τα έχουν μπλοκάρει για τόσο καιρό, προκειμένου να επιβιώσουν – τους επηρεάζει ωστόσο σε τόσο πολλούς άλλους τομείς τη ζωής τους, στις σχέσεις τους και στην ψυχική τους υγεία».

Η ίδια αποφάσισε να δημιουργήσει το everyonesinvited.uk αφού πρώτα ανακάλυψε, μιλώντας σε φίλες, πως οι εμπειρίες της ως μαθήτριας ήταν πολύ πιο συνηθισμένες από ό,τι νόμιζε. Δεν περίμενε όμως αυτή την εκθετική αύξηση των καταθέσεων στον ιστότοπό της τον τελευταίο μήνα, μετά τη δολοφονία της Σάρα Εβεραρντ. «Πριν από δέκα μήνες οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι σημαίνει κουλτούρα του βιασμού. Με το ζόρι έκανα τους γύρω μου να πιστέψουν αυτά που τους έλεγα» λέει. «Το να βλέπω τόσο πολύ κόσμο να αναγνωρίζει πλέον το πρόβλημα είναι φοβερό».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΑ

Ferguson Donna – THE GUARDIAN

Γράψτε το σχόλιό σας

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

ΠΗΓΗ in.gr