Τον Φεβρουάριο του 2018 συνεργεία του Δήμου κλαδεύουν τα δέντρα στις Αλυκές και ο κόσμος συγκεντρώνεται για να πάρει τα ξύλα. Οι δύο γείτονες «αρπάχτηκαν» και άρχισαν να μαλώνουν για το ποιος από τους δύο θα πάρει έναν μεγάλο κορμό.
Τότε, ο 65χρονος θύτης τραυμάτισε με το τσεκούρι στη κοιλιά τον συνομήλικό του, ο οποίος νοσηλεύτηκε τρεις μέρες στο Νοσοκομείο του Βόλου.
Η υπόθεση δικάστηκε χθες κατ’ έφεση στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου και ο κατηγορούμενος, που υποστήριξε πως ο γείτονάς του έπεσε μόνος του επάνω στο τσεκούρι την ώρα του καβγά κρίθηκε ένοχος για επικίνδυνη σωματική βλάβη και παράνομη οπλοχρησία και καταδικάστηκε σε χρηματική ποινή 180 ευρώ.
Μάρτυρας στην υπόθεση ήταν και υπάλληλος του συνεργείου που κατέθεσε ότι το θύμα και ο κατηγορούμενος μάλωναν για έναν κορμό, και ο 63χρονος επιτέθηκε κατά του 65χρονου γείτονά του και τον χτύπησε στο κάτω μέρος της κοιλιάς με τσεκούρι.
Πρωτόδικα ο κατηγορούμενος, είχε καταδικαστεί από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου σε φυλάκιση 4 μηνών με αναστολή.
Προς υλοποίηση βρίσκεται ένα σχέδιο χρόνων για την σύνδεση του λιμανιού του Βόλου με την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Η Αίγυπτος απάντησε θετικά στην πρόταση αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα που έχει για τις δύο χώρες. Στο πλαίσιο αυτό προγραμματίζεται συνάντηση της Συντονιστικής Ομάδας των εμπλεκόμενων φορέων προκειμένου να συζητηθούν τα επόμενα βήματα, ακολουθούμενη από σειρά επαφών και διαβουλεύσεων με την Αιγυπτιακή πλευρά.
Είναι αποτέλεσμα σειράς διαβουλεύσεων και ανταλλαγής απόψεων με ανώτερα στελέχη του Υπουργείου Μεταφορών, την ηγεσία της Ρυθμιστικής Αρχής Χερσαίων Μεταφορών και του Υπουργείου Τουρισμού της Αιγύπτου, καθώς και την Αντιπροσωπεία της ΕΕ στο Κάιρο.
Η εν λόγω θετική εξέλιξη, που αποτελεί το απαύγασμα των προσπαθειών των συνεργαζόμενων φορέων με τη στήριξη του Γιάννη Πλακιωτάκη, Υπουργού Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής, του Κώστα Φραγκογιάννη, Υφυπουργού Εξωτερικών για την Διπλωματία και την Εξωστρέφεια και του Νικόλαου Παπαγεωργίου, Πρέσβη της Ελλάδος στην Αίγυπτου τους οποίους οι φορείς προώθησης της πρωτοβουλίας ευχαριστούν θερμά. Αρχίζει μια σειρά δράσεων για την υλοποίηση της εν λόγω πρωτοβουλίας, ξεκινώντας από τη μελέτη τεκμηρίωσης της σκοπιμότητας – βιωσιμότητας – προϋποθέσεις δρομολόγησης της πορθμειακής αυτής σύνδεσης, η οποία θα εξετάσει και τυχόν άλλα εναλλακτικά δρομολόγια καθώς και το βέλτιστο είδος του πλοίου που θα δρομολογηθεί.
Υπενθυμίζεται ότι η πρόταση εξέτασης δρομολόγησης πορθμειακής γραμμής διακίνησης επιβατών και οχημάτων (Ε/Γ-Ο/Γ) μεταξύ Ελλάδος Αιγύπτου, από/προς τους λιμένες Βόλου και Αλεξάνδρειας, με ή χωρίς ενδιάμεση στάση στο Ηράκλειο Κρήτης, που εκτιμάται ως τεράστιας οικονομικής και γεωπολιτικής σημασία όχι μόνο για τις δύο εμπλεκόμενες χώρες αλλά και ευρύτερα για την Ευρώπη, Αφρική και Μέση Ανατολή.
Αποτελεί πρωτοβουλία των εμπλεκόμενων φορέων (Οργανισμός Λιμένος Βόλου Α.Ε., Οργανισμός Λιμένος Καβάλας Α.Ε, Επιμελητήριο Μαγνησίας, Ομοσπονδία Φορτηγών Αυτοκινητιστών Ελλάδας Οδικών Εμπορευματικών και Επιβατικών Μεταφορών (ΟΦΑΕ) και Επιμελητηριακός Επιχειρηματικός Σύνδεσμος Μεταφορών (Ε.Ε.ΣΥ.Μ)) που ξεκίνησε το 2021.
Στηρίζεται ένθερμα από τα Υπουργεία Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής και Εξωτερικών της χώρας μας, τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αλεξάνδρειας & Πάσης Αφρικής Θεόδωρο Β´, καθώς και από τον Αντιπρόεδρο της ΕΕ κ. Μαργαρίτη Σχοινά. Λαμβάνει υπόψη τους στενούς δεσμούς φιλίας και πολυμερούς συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, το υφιστάμενο εμπορικό και τουριστικό ενδιαφέρον μεταξύ των δύο χωρών καθώς και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και Αφρικής, και τις σημαντικές εξελίξεις τόσο σε επίπεδο ΕΕ (Νέα Ατζέντα για την Μεσόγειο, Επέκταση Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών στις γειτονικές τρίτες χώρες, Στρατηγική της ΕΕ “Παγκόσμια Πύλη”) αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, λόγω και του πολέμου Ρωσίας Ουκρανίας που δημιουργούν νέα δεδομένα.
Οθάνατος ενός 55χρονου πατέρα από το Βόλο έχει συγκλονίσει όλους όσοι τον γνώριζαν, τον ζούσαν και τον έβλεπαν καθημερινά.
Ένας άνθρωπος που ζούσε χωρίς ρεύμα και νερό για 8 χρόνια, δεν είχε κάνει μπάνιο για μια πενταετία και ζούσε πρωτόγονα στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του Βόλου.
Ο Ζαχαρίας είχε δύο παιδιά και τα αδέλφια του έμεναν στη γειτονιά του. Λιποθύμησε μέσα σε μια κάμαρη γεμάτη από σκουπίδια που είχε για σπίτι και πέθανε μόνος στο νοσοκομείο. Την κηδεία του θα αναλάβει η Μητρόπολη καθώς κανείς δεν νοιάστηκε.
Η ιστορία του ξεπερνούσε κάθε σενάριο. Για την επιβίωσή του, δηλαδή για την εξασφάλιση φαγητού έτρωγε στα συσσίτια της Μητρόπολης και ορισμένοι γείτονες είχαν αναλάβει εδώ και χρόνια τον ρόλο του κράτους καθώς ζούσε με τα 200 ευρώ του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Ο Ζαχαρίας ηταν 55 ετών και άνεργος. Δουλειά λόγω ηλικίας δεν μπορούσε να βρει αν και ήταν απόλυτα λειτουργικός. Με ένα καρότσι από σούπερ μάρκετ μάζευε παλιοσίδερα και τα πουλούσε. Για στέγη είχε την μικρή βεράντα ενός σπιτιού, που έκλεισαν αυθαίρετα οι γονείς του όταν παντρεύτηκαν.
Κάθε μέρα και μια γειτόνισσα από εκείνες που έμεναν απέναντί του, υπολόγιζε ένα πιάτο παραπάνω για τον Ζαχαρία και εναλλάξ του παρείχαν φαγητό. Ο ίδιος μεγάλωσε χωρίς κανένα υποστηρικτικό περιβάλλον, η μητέρα του πέθανε στα 38 της χρόνια και ο πατέρας του δημιούργησε νέα οικογένεια, με τον Ζαχαρία κυριολεκτικά ξεχασμένο στο παράνομο δωματιάκι, να πεινάει. Το υπόλοιπο σπίτι ήταν κλειδωμένο και δεν του επιτρεπόταν η είσοδος από τα αδέλφια του, που το διεκδικούσαν. Ο Ζαχαρίας που μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Χιλιαδούς δεν έφυγε ποτέ από εκεί, γι΄αυτό και τον γνώριζαν όλοι.
Ο ίδιος είχε πει στο gegonota.news, πως μεγάλωσε μόνος και στον σύντομο γάμο του απέκτησε δύο παιδιά, που τα άφησαν με την σύζυγό του στο Ορφανοτροφείο. Η σύζυγός του με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα έχει φύγει από τη ζωή. «Δεν μπορούσα να τα ζήσω, τι να έκανα» μονολογούσε για τα παιδιά του που μεγάλωσαν χωρίς οικογένεια όταν οι γονείς τους ήταν ζωντανοί και ζούσαν στην ίδια πόλη. Ο γιός του είναι σήμερα 24 χρονών και έφυγε με την ενηλικίωσή του για την Αγγλία για να γλιτώσει, ενώ η κόρη του είναι 20. Στα 18 έφυγε από το ορφανοτροφείο και δεν είχε επαφή μαζί της.
Όταν είχε ερωτηθεί πως ζούσε κάθε χειμώνα χωρίς θέρμανση, απάντησε: «Συνηθίζεις στα πάντα. Δεν μου κάνει καμία αίσθηση το κρύο ή ή ζέστη. Νερό πίνω από το λάστιχο της γειτόνισσας. Για τουαλέτα χρησιμοποιώ μπουκάλια, μπάνιο δεν έχω κάνει πέντε χρόνια. Οταν δεν έχω φαγητό , δεν με ενοχλεί καθόλου. Όλα είναι μια συνήθεια. Μπορώ να δουλέψω αλλά κανείς δεν με θέλει», έλεγε.
Ο 55χρονος που ζούσε στην απόλυτη εξαθλίωση, κατέρρευσε στις 16 Οκτωβρίου όταν πήγε να βάλει το κλειδί στην πόρτα της αποθήκης όπου ζούσε, για να βγει έξω. Έπεσε από την αδυναμία και άρχισε να φωνάζει βοήθεια, αλλά κανείς από την γειτονιά δεν μπορούσε να τον βοηθήσει γιατί εκείνος δεν μπορούσε να σηκωθεί από το πάτωμα για να ξεκλειδώσει την πόρτα.
Αμέσως κλήθηκε ασθενοφόρο, ενώ έσπευσε και η αστυνομία για να σπάσει την πόρτα. «Πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε άνθρωποι» φώναξε η γειτόνισσά του, που ήταν από τις λίγες που του προσέφερε φαγητό, ενώ οι διασώστες του ΕΚΑΒ έστησαν μια “ειδική επιχείρηση” για να τον εντοπίσουν μέσα στα σκουπίδια.
Ήταν το 1906, όταν μια εύρωστη οικονομικά οικογένεια Εβραίων του Βόλου, που είχε εγκατασταθεί εκεί από τη Χαλκίδα, η οικογένεια Μουρτζούκου, άνοιγε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, με την επωνυμία «Λεβιάθαν», που έμελλε να εξελιχθεί σε μια κραταιά βιομηχανία, που την εποχή της ακμής της απασχολούσε περί τους 900-1200 υπαλλήλους και η φήμη της και τα προϊόντα της -ιδίως το φημισμένο κασμίρ της- «ταξίδευαν» πέραν των ελληνικών συνόρων. Κάποια χρόνια αργότερα, το 1928, το εργοστάσιο πέρασε στα χέρια των δύο αγοριών της οικογένειας, που το έφτασαν στην ακμή του ώσπου η λαίλαπα του πολέμου σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της…
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η ιστορία αυτής της ξακουστής υφαντουργίας «έπεσε» δυο φορές στα χέρια του Θεσσαλονικιού ιστορικού ερευνητή δρ. Λεόν Σαλτιέλ. Η πρώτη ήταν κατά την έρευνα για την έκδοση «Μην με ξεχάσετε» (εκδ. Αλεξάνδρεια), που ο ίδιος επιμελήθηκε, μια συλλογή επιστολών, γραμμάτων που έστελναν τρεις Εβραίες μητέρες από το γκέτο της Θεσσαλονίκης στους γιους τους στην Αθήνα, μερικές εβδομάδες ή μέρες πριν από την αναχώρησή τους προς το Άουσβιτς. Εκεί ανακάλυψε ότι η σύζυγος του Φρέντυ Μπαρούχ -ένα από τα παιδιά που λάμβανε επιστολές από τη μητέρα του Ματθίλδη- ήταν απόγονος της οικογένειας Μουρτζούκου. Μάλιστα, η Γιόλα Μπαρούχ ήταν αυτή που έδωσε τις επιστολές αυτές στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος.
Η δεύτερη φορά που χτύπησε το «καμπανάκι» της μνήμης για τον δρ. Σαλτιέλ ήταν όταν σε μια δημοπρασία στη Θεσσαλονίκη, ανακάλυψε μια μετοχή της υφαντουργίας «Λεβιάθαν» και γνωρίζοντας την ιστορία της, τη «χτύπησε» και την απέκτησε. Όχι, όμως, για να την κρατήσει στην κατοχή του, αλλά για να τη δωρίσει -όπως κι έγινε- στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος και συγκεκριμένα στη διευθύντριά του Ζανέτ Μπαττίνου, την οποία και συνάντησε την περασμένη Δευτέρα στο περιθώριο της ολομέλειας της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος- IHRA, στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας.
«Είναι μια μετοχή του 1928, όταν η διοίκηση έχει πλέον περάσει στην επόμενη γενιά και η εταιρεία από ομόρρυθμη έγινε ανώνυμη. Μου έκανε εντύπωση το Άστρο του Δαβίδ που ήταν και το λογότυπο της εταιρείας και αποφάσισα να τη «χτυπήσω», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Σαλτιέλ, εξηγώντας πως «είναι απ’ αυτές τις μετοχές που αν δεν γνωρίζει κάποιος την ιστορία της εταιρείας, περνούν απαρατήρητες συνήθως».
Πιστός στην αρχή πως όλοι οι άνθρωποι πρέπει να γίνονται κοινωνοί της ιστορίας (και) μέσα από τα αντικείμενα που την «αφηγούνται», ο Λεόν Σαλτιέλ δώρισε τη μετοχή στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος, εκεί που φυλάσσονται και οι επιστολές του βιβλίου που επιμελήθηκε, νιώθοντας πως έτσι, όπως λέει, κλείνει ένας κύκλος.
Από την πλευρά της, η διευθύντρια του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος τονίζει ότι «κάθε αυθεντικό έγγραφο ή τρισδιάστατο αντικείμενο που προστίθεται, εμπλουτίζει τη συλλογή του Μουσείου, εικονογραφεί και προσωποποιεί τη μακρά και πλούσια ιστορία των ελληνοεβραϊκών κοινοτήτων», ενώ σημειώνει πως δεν είναι η πρώτη ανάλογη δωρεά από τον δρ. Σαλτιέλ. «Ο δρ. Σαλτιέλ είναι τακτικός “ προμηθευτής” του ΕΜΕ, δωρητής τεκμηρίων, πολύτιμων ιστορικών στιγμών και δραστηριοτήτων των ελληνοεβραίων, όπως αυτή η σπάνια μετοχή, που θα προστεθεί στο υλικό που διαθέτουμε από την παλαιά Εβραϊκή Κοινότητα του Βόλου και θα φωτίσει μια εν πολλοίς άγνωστη πλευρά της επαγγελματικής ζωής της πόλης», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Μπαττίνου, παροτρύνοντας κι άλλους ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα αυτής της δωρεάς ώστε να εμπλουτιστούν οι συλλογές του Μουσείου και μαζί τους η γνώση για το παρελθόν.
Ο Λεόν Σαλτιέλ παραδίδει τη μετοχή στη διευθύντρια του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος Ζανέτ Μπαττίνου
Τα κασμίρια που «ταξίδευαν» σε όλο τον κόσμο και «ξέφτισαν» στον πόλεμο
Αρχαία ιστορικά κείμενα, σύμφωνα με στοιχεία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου, αναφέρουν ότι από τον 1ο αιώνα μ.Χ. ζούσαν Εβραίοι στη Μαγνησία και στον γειτονικό Αλμυρό, αρχαίες επιτύμβιες εβραϊκές πλάκες της περιόδου 325-641μ.Χ. ανακαλύφθηκαν στη σημερινή Ν. Αγχίαλο, ενώ τον 12ο αιώνα ο Ισπανός περιηγητής, ραββίνος Βενιαμίν μπεν Γιονά, από την Τουδέλα, έγραψε στο οδοιπορικό του ότι «…στον Αλμυρό υπήρχε μια ακμάζουσα Κοινότητα 400 Εβραίων». Η παρουσία των Εβραίων στον Βόλο συνεχίστηκε και την περίοδο της τουρκοκρατίας και όταν το 1881 η πόλη απελευθερώθηκε από τον τουρκικό ζυγό, υπήρχε μια οργανωμένη εβραϊκή κοινότητα. Σε αυτό το περιβάλλον, λοιπόν, αναπτύχθηκε μια έντονη δραστηριότητα από τους Βολιώτες Εβραίους στην επαγγελματική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου, με την υφαντουργία «Λεβιάθαν» να κατέχει δεσπόζουσα θέση.
«Σκαλίζοντας» κανείς το αρχείο μαρτυριών του Μουσείου Μνήμης του Ολοκαυτώματος της Ουάσιγκτον ανακαλύπτει τη μαρτυρία της Πωλέτ Νεχαμά – Μουρτζούκου, η οποία σε μια μακροσκελή αφήγηση «ξεδιπλώνει» τη ζωή της ίδιας και της οικογένειάς της πριν και μετά την Κατοχή. Γεννημένη στον Βόλο το 1933, η Πωλέτ (σ.σ. το εβραϊκό της όνομα ήταν Εσθήρ) Νεχαμά – Μπουρτζούκου, αδελφή της Γιόλας Μπαρούχ, θυμάται πως οι Ρωμανιώτες (με καταγωγή από τη Χαλκίδα) παππούδες της ήταν αυτοί που έστησαν την επιχείρηση το 1906, προτού την παραδώσουν στα παιδιά τους, τον πατέρα της και τον αδελφό του.
Θυμάται ακόμα πως υπήρχαν τρία εργοστάσια στον Βόλο τότε με μεγάλη φήμη. Το ένα ήταν επίσης εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας και το άλλο έφτιαχνε εργαλεία, αλλά, όπως τονίζει, η βιομηχανία του πατέρα της ήταν η μεγαλύτερη, παράγοντας κασμίρια, με νήματα που εισήγαγε από την Αγγλία, τα οποία και την έκαναν ν’ αποκτήσει διεθνή φήμη.
Αναφέρει, επίσης, πως στο εργοστάσιο απασχολούνταν περίπου 900-1200 εργάτες, σε τρεις βάρδιες -πολλοί εκ των οποίων ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία- και σημειώνει πως όταν στις 5 το πρωί η μεγάλη καμινάδα του εργοστασίου ξεκινούσε τη λειτουργία της, ο μακρόσυρτος θόρυβός της ακουγόταν σε όλη την πόλη. «Ήταν σαν ξυπνητήρι», λέει με μια δόση χιούμορ.
Το …«ξυπνητήρι» σίγησε και μαζί του και οι μηχανές του εργοστασίου, όταν ήρθε ο πόλεμος και οι Γερμανοί κατέστρεψαν πολλά μηχανήματα. Μετά τον πόλεμο δε, το εργοστάσιο ήταν σε πολύ κακή κατάσταση και παρά το γεγονός ότι βρέθηκε μια τράπεζα να δώσει δάνειο στην οικογένεια Μουρτζούκου για να σταθεί στα πόδια της, η μειωμένη παραγωγή σε συνδυασμό με τις δυσκολίες στην προμήθεια των υλικών και τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, οδήγησαν στο οριστικό κλείσιμό του. Πέρασε στα χέρια της τράπεζας, μετατράπηκε σε σιταποθήκες, που εξυπηρετούσαν την ευρύτερη περιοχή, ενώ σήμερα έχει αποδοθεί στην εκπαιδευτική κοινότητα, με την περίτεχνη πρόσοψή του να σώζεται μόνο και να θυμίζει κάτι από την πρότερη χρήση.
Στις φλόγες τυλίχθηκε το απόγευμα του Σαββάτου σε κλειστό εργοστάσιο στην Α’ Βιομηχανική Περιοχή του Βόλου.
Η πυρκαγιά ξέσπασε από άγνωστη αιτία στις εγκαταστάσεις της «Καρακάτσανης Food», αναφέρει το thenewspaper.gr, με αποτέλεσμα να κατακλυστεί η περιοχή από πυκνούς καπνούς και γίνουν μικροεκρήξεις.
Οι καπνοί είναι ορατοί όχι μόνο από το κέντρο του Βόλου, αλλά και από το νότιο Πήλιο, αλλά και από τον θεσσαλικό κάμπο.
Στο σημείο έσπευσαν και αστυνομικοί και τροχονόμοι, προκειμένου να διακόψουν προσωρινά την κυκλοφορία, αλλά και να εκκενώσουν την περιοχή περιμετρικά για προληπτικούς λόγους.
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή
Αυτή η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, δίνετε την συγκατάθεσή σας για την χρήση των cookies. Aποδοχή
Θύελλα μεγάλης έντασης με χαρακτηριστικά τις σφοδρές ριπές ανέμου, την καταρρακτώδη βροχή και την παντελή έλλειψη ορατότητας σαρώνει τον Βόλο και την ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας της Μαγνησίας. Η πρωτοφανής σε ένταση θύελλα ξεκίνησε στις 16.45 με ξαφνικό αέρα σου σάρωσε την περιοχή μέσα σε λιγότερο από δέκα λεπτά.
Η ποσότητα του νερού που πέφτει στον Βόλο από τα πρώτα λεπτά της θύελλας είναι πρωτοφανής και οι δρόμοι έχουν μετατραπεί σε ποτάμια, ενώ την ίδια ώρα σε πολλές περιοχές πέφτει χαλάζι και προκαλεί ζημιές σε αυτοκίνητα, που έχουν ακινητοποιηθεί λόγω της έλλειψης ορατότητας που δεν ξεπερνά τα είκοσι μέτρα. Δεκάδες τέντες σπιτιών και διαμερισμάτων έχουν καταστραφεί, ενώ δέντρα και κλαδιά δέντρων έχουν πέσει σε πολλούς δρόμους και πάρκα του Βόλου.
Ήδη έχει σημάνει συναγερμός στην Πυροσβεστική που δέχεται πολλές κλήσεις για βοήθεια, αλλά και στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Βόλου καθώς πολλά σκάφη έχουν βρεθεί στα ανοιχτά της θάλασσας, παρά τις προειδοποιήσεις των μετεωρολόγων.
Ολοκληρώθηκε ο 5ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Generation Next με τη συμμετοχή μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Στον 5ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Generation Next πρωταγωνίστησαν εφαρμογές για την προστασία των δασών, καθώς και για την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών.
Την πρώτη θέση απέσπασε η ομάδα ex-almyrou IΙ, από το Γενικό Λύκειο Αλμυρού, η οποία σχεδίασε έναν προηγμένο σταθμό δασικής προστασίας. Οι μαθητές Αποστόλης Δρόλιας, Γιώργος Καλόγηρος και Αλέξανδρος Τσαμπίρας, με αφορμή τις πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν πέρυσι στην περιοχή της Μανγησίας και λαμβάνοντας υπόψη πως η έγκαιρη ανίχνευση εκδήλωσης μιας πυρκαγιάς μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια για κάθε δάσος, αξιοποίησαν την τεχνολογία Arduino, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή τους Δημήτρη Μαμούρα, και σχεδίασαν τον σταθμό.
Το Arduino είναι μια δημοφιλής, εύχρηστη και χαμηλού κόστους πλατφόρμα ανάπτυξης έργων ηλεκτρονικής, αυτοματισμού και ρομποτικής, που χρησιμοποιείται ευρέως για τη δημιουργία πρωτότυπων κατασκευών αλλά και για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
«Για εμάς ήταν πολύ σημαντικό να προστατεύσουμε το δάσος Κουρί, ένα σπάνιο δάσος βελανιδιάς της περιοχής μας, το οποίο αφενός αποτελεί πνεύμονα της πόλης μας και είναι ένα αξιόλογο αξιοθέατο και αφετέρου είναι αρκετά ευάλωτο στις πυρκαγιές. Απώτερος στόχος για εμάς, είναι η δημιουργία ενός δικτύου σταθμών, με την υποστήριξη του Δήμου και της Πυροσβεστικής», δήλωσε η ομάδα ex-almyrou IΙ.
Στη δεύτερη θέση βρέθηκε η ομάδα Kalamata team 2, η οποία, συνδυάζοντας την τεχνολογία Arduino και App Development, σχεδίασε ένα όχημα με σκοπό τη διευκόλυνση της μετακίνησης των ατόμων με κινητικά προβλήματα. Οι μαθητές Κυριάκος Καράμπελλας, Ιωάννα Μάλαμα, Μελίνα Πολυχρονάκηκαι Τριαντάφυλλη Θεοδώρου, από το 7ο Πειραματικό Γυμνάσιο Καλαμάτας, υπό την εποπτεία του καθηγητή τους Αλέξανδρου Καραβλίδη, δημιούργησαν το «Drive me», ένα αρθρωτό όχημα το οποίο λειτουργεί με τη βοήθεια ενός app
«Έχοντας ως έμπνευση το ρομποτικό όχημα Rover, το οποίο εξερευνά τον Άρη και τη Σελήνη, στοχεύουμε να προσφέρουμε μεγαλύτερη αυτονομία στα άτομα που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα, βοηθώντας τους να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνική ζωή της πόλης μας», αναφέρει η Kalamata team 2.
Οι δυσκολίες στη μετακίνηση των κατοίκων των Χανίων λόγω της πανδημίας προσέλκυσαν το ενδιαφέρον της ομάδας STEM freaks, που κατέκτησε την τρίτη θέση στον διαγωνισμό. Οι μαθητές Γιώργος Δασκαλάκης, Ρομπέρτο Στέρλνιγκ-Ζακυνθινάκης και Αλεξάνδρα Φουντουλάκη από το 6ο Γυμνάσιο Χανίων, λαμβάνοντας υπόψη τη μειωμένη πληρότητα που έχει επιβληθεί στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και με τη βοήθεια του καθηγητή τους Τίτου Σμυρνάκη, δημιούργησαν το «Bus Passenger Counter».
«Η πανδημία έχει επιφέρει δυσκολίες και καθυστερήσεις στον τρόπο που μετακινούμαστε και για αυτό η δημιουργία του Bus Passenger Counter δίνει στους πολίτες χρήσιμες πληροφορίες για μια ασφαλή και λιγότερο χρονοβόρα μετακίνηση», δήλωσε η STEM freaks.
Με τίτλο “Θεσσαλία – ένας προορισμός για εξερευνητές και λάτρεις της φύσης”, ο γερμανικός, τουριστικός ιστότοπος touristik-aktuell “πλέκει” το εγκώμιο της μεγαλοπρεπούς, παρθένας και συναρπαστικής, όπως αναφέρει, Θεσσαλίας.
Στο άρθρο, οι συντάκτες παρουσιάζουν τον φυσικό πλούτο της περιοχής και τα ετερόκλητα στοιχεία, που δημιουργούν έναν “πολυμορφικό” χαρακτήρα.
Ξεκινώντας από τα Μετέωρα, με τα έξι μοναστήρια που κατοικούνται ακόμη και σήμερα, αναφέρει πως είναι τοποθετημένα σαν “κοσμήματα” στις βραχώδεις κορυφές και δίνουν την εντύπωση ότι αιωρούνται μεταξύ ουρανού και γης. “Η ελληνορθόδοξη παράδοση διατηρείται εδώ και η αισθητή πνευματικότητα είναι κάτι το ιδιαίτερο”.
Στη συνέχεια αναφορά γίνεται στην κοντινή πόλη της Καλαμπάκας και το χωριό Καστράκι, στους πρόποδες των Μετεώρων, που προσφέρουν δραστηριότητες όπως πεζοπορία, αναρρίχηση και αλεξίπτωτο πλαγιάς, σε ένα συναρπαστικό φυσικό περιβάλλον. Στην πόλη των Τρικάλων, τα γραφικά σπίτια στη σκιά του βυζαντινού κάστρου και τα πλακόστρωτα στενά δρομάκια είναι γεμάτα με τις μυρωδιές από τις πολύχρωμες ταβέρνες και η οδός Ασκληπιού σφύζει από ζωή. Ενώ, έξω από την πόλη, στη μέση του καταπράσινου ελατοδάσους, βρίσκεται το γραφικό ορεινό χωριό Ελάτη.
Στο γειτονικό Περτούλι, οι δραστηριότητες όλο τον χρόνο περιλαμβάνουν σκι, ιππασία, ορεινή ποδηλασία και τοξοβολία. Για τους πιο τολμηρούς προτείνεται η εξερεύνηση μερικών από τα όμορφα ορεινά χωριά του Ασπροπόταμου, κρυμμένα ανάμεσα σε άγρια φύση, βαθιά φαράγγια, καταρράκτες και πέτρινα γεφύρια: Ανθούσα, Χαλίκι, Κρανιά, Καταφύτο, Μηλιά, Αγία Παρασκευή, Καλλιρρόη, Πολιτεία και Στεφάνι: και τα εννέα είναι μέρος του δικτύου Natura 2000. Μια ιδιαίτερη εμπειρία στη φύση, σύμφωνα με τους συντάκτες, είναι η Δρακόλιμνη Βέρλιγκα, που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.050 μέτρων.
Για την πόλη της Καρδίτσας, ο καλύτερος τρόπος να την εξερευνήσει κάποιος είναι με ποδήλατο. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην εντυπωσιακή λίμνη Πλαστήρα και τα γραφικά χωριά Νεοχώρι, Πεζούλα, Καλύβια Πεζούλας, Νεράιδα, Μπελοκομίτη, Μορφοβούνι και Μεσενικόλας.
Για τους λάτρεις του canyoning, το άρθρο προτείνει το Μέγα Ρέμα κοντά στο Μουζάκι. Από την άλλη πλευρά, για εκείνους που αναζητούν αργούς ρυθμούς, η πρόταση είναι μια βόλτα στα χωριά-“κοσμήματα” της περιοχής, με την παρθένα φύση και τους φιλικούς ανθρώπους.
Κατευθυνόμενοι προς τη Λάρισα, η μυθική κοιλάδα των Τεμπών, κλέβει την “παράσταση”. Ενώ, μνεία γίνεται στην παραλία από τον Αγιόκαμπο μέχρι τη Βελίκα, με τα κρυστάλλινα νερά.
Βόλος και Πήλιο
Οι συντάκτες του άρθρου, ιδιαίτερη αναφορά κάνουν στον Βόλο, την πόλη των Αργοναυτών και το Πήλιο, το μυθικό βουνό των Κενταύρων.
Για την πόλη του Βόλου, τονίζουν με έμφαση, πως σε καφετέριες, ψαροταβέρνες και στα πολύχρωμα τσιπουράδικα που βρίσκονται στον παραλιακό δρόμο του λιμανιού, οι ντόπιοι συναντιούνται και απολαμβάνουν την “παρέα”, με μικρούς παραδοσιακούς μεζέδες και ένα ποτήρι τσίπουρο. Από εδώ, μάλιστα, ξεκινά το ταξίδι της ανακάλυψης στα χωριά του Πηλίου.
Από τα Άνω Λεχώνια προς τις Μηλιές ο παραδοσιακός, πηλιορείτικος σιδηρόδρομος αποτελεί την καλύτερη πρόταση. Οι συντάκτες προτείνουν περιήγηση σε Πορταριά, Ζαγορά, Μακρινίτσα, Πινακάτες, Βισίτσα, Αργαλαστή, Άγιος Γεώργιος Νηλείας, Άγιος Λαυρέντιος και σκι στα Χάνια.
Για όποιους θέλουν να απολαύσουν υπέροχες παραλίες με θέα το Αιγαίο Πέλαγος, πλούσια προσφορά θαλάσσιων σπορ και νυχτερινή ζωή, το Χορευτό, οι Άγιοι Σαράντα, το Πουρί, ο Άγιος Ιωάννης, ο Μυλοπόταμος, ο Κατηγιώργης και ο Πλατανιάς είναι τα κατάλληλα μέρη.
Σποράδες
Από την περιήγηση στη Θεσσαλία δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Σποράδες, το νησιωτικό σύμπλεγμα με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα: πευκοδάση μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι και ένα γαλαζοπράσινο Αιγαίο Πέλαγος.
Ξεκινώντας από την κοσμοπολίτικη Σκιάθο με περισσότερες από 60 παραλίες, οι αρθογράφοι την αναφέρουν σαν “κολυμβητικό παράδεισο”. Από τις Κουκουναριές με την αστραφτερή χρυσή αμμουδιά, μια από τις ομορφότερες βραβευμένες παραλίες στον κόσμο, μέχρι τη βοτσαλωτή παραλία Λαλάρια, τη Μεγάλη Άμμο, τα Τζανέρια και το Μανδράκι, οι παραλίες του νησιού σχηματίζουν ένα μοναδικό φυσικό σκηνικό από πράσινο και γαλάζιο. Το ακατοίκητο νησί της Τσουγκριάς, με την ανέγγιχτη εξωτική ομορφιά του, και ο υδροβιότοπος της Στροφυλιάς αξίζουν μια επίσκεψη.
Για τη Σκόπελο, οι συντάκτες αναφέρουν ότι διαθέτει περίσσια γοητεία. Η πρωτεύουσα Χώρα με τα ασβεστωμένα σπίτια της, τις καφέ στέγες και το ειδυλλιακό κάστρο είναι ένα πραγματικό αξιοθέατο. Μια επίσκεψη στο χωριό Γλώσσα αποτελεί την κατάλληλη επιλογή για να απολαύσει κάποιος παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού και αμυγδαλωτά ή Σκοπελίτικη τυρόπιτα.
Μια πεζοπορία στην Καρυά στους αρχαίους τάφους στα Σεντούκια αξίζει τον κόπο. Όπως και η επίσκεψη στο επιβλητικό συγκρότημα της γυναικείας μονής Ευαγγελίστριας με εκπληκτική θέα στο Αιγαίο Πέλαγος, στο κατάφυτο βουνό Παλούκι.
Δροσιστική κολύμβηση περιμένει τους επισκέπτες στην πευκόφυτη παραλία της Μηλιάς, στα κρυστάλλινα νερά του Πανόρμου, στα καταπράσινα νερά του Λιμνοναρίου ή στον Αϊ-Γιάννη στο Καστρί.
Για διακοπές φιλικές προς το περιβάλλον, η Αλόννησος είναι το κατάλληλο μέρος, σύμφωνα με τους αρθρογράφους. Με το άγριο φυσικό της τοπίο, η Αλόννησος είναι ένα ιδανικό νησί για όσους αναζητούν χαλάρωση και βόλτες ανάμεσα σε πευκοδάση, ελαιώνες και οπωρώνες. Αλλά και η διασκέδαση δεν παραμελείται: η γοητευτικά ανακαινισμένη χώρα με τα γραφικά σοκάκια, τα καταστήματα, τις καφετέριες και τα εστιατόρια, με μοναδική θέα στο μαγευτικό γαλάζιο του Αιγαίου Πελάγους αποτελεί την ιδανική πρόταση.
Στη νοτιοδυτική πλευρά του νησιού υπάρχουν ονειρεμένες παραλίες: η Χρυσή Μηλιά με ήρεμα νερά, ο Άγιος Δημήτριος με γαλάζια νερά και η μαγευτική βοτσαλωτή παραλία του Κοκκινόκαστρου. Για όσους αναζητούν την πρωτοτυπία, η καλύτερη πρόταση είναι ένα ιστιοπλοϊκό ταξίδι στην Ψαθούρα, την Περιστέρα και τη Γιούρα.
Η Αλόννησος είναι η πιο απομακρυσμένη από τις Βόρειες Σποράδες και φιλοξενεί το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων, ένα καταφύγιο για θαλασσοπούλια, δελφίνια και τη μεσογειακή φώκια Monachus Monachus. Το νησί, φιλοξενεί επίσης το πρώτο υποβρύχιο μουσείο της Ελλάδας, έναν φανταστικό αρχαιολογικό χώρο με το περίφημο ναυάγιο της Περιστέρας.
Ο ιστότοπός μας χρησιμοποιεί cookies. Ορισμένα από αυτά είναι απαραίτητα για τη λειτουργία μας και άλλα μας βοηθούν να παρέχουμε το μέγιστο των υπηρεσιών μας. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ
Privacy & Cookies Policy
Επισκόπηση Απορρήτου
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο.Από αυτά τα cookies, τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας καθώς είναι απαραίτητα για την λειτουργία των βασικών λειτουργιών του ιστότοπου.Χρησιμοποιούμε επίσης cookies τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο.Αυτά τα cookies θα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας.Έχετε επίσης τη δυνατότητα να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookies.Ωστόσο, η εξαίρεση ορισμένων από αυτά τα cookie μπορεί να έχει επίδραση στην εμπειρία περιήγησης.
Τα απαραίτητα cookies είναι απολύτως απαραίτητα για την σωστή λειτουργία του ιστότοπου. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει μόνο cookies που εξασφαλίζουν βασικές λειτουργίες και χαρακτηριστικά ασφαλείας του ιστότοπου. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικές πληροφορίες.
Τα cookies που ενδέχεται να μην είναι ιδιαίτερα απαραίτητα για την λειτουργία του ιστότοπου και χρησιμοποιούνται ειδικά για τη συλλογή προσωπικών δεδομένων χρηστών μέσω αναλυτικών στοιχείων, διαφημίσεων ή άλλων ενσωματωμένων περιεχομένων ορίζονται ως μη απαραίτητα cookie. Είναι υποχρεωτικό να προμηθεύεστε τη συγκατάθεση του χρήστη πριν εκτελέσετε αυτά τα cookies στον ιστότοπό σας.
