Γυναίκα και Τέχνη: Ο “μύθος” της Femme fatale
Καρλ Γιόζεφ Μπέγκας – ‘Η Λορελάι’ (1835)
Στην ιστορία της Τέχνης και της Λογοτεχνίας στη Γερμανία, η Λορελάι ενσαρκώνει την ιδανική, θελκτική γυναίκα – αυτή βρέθηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο στον γερμανικό Ρομαντισμό, στις αρχές και μέσα του 19ου αιώνα. Ο Μπέγκας ζωγράφισε την πληθωρική Λορελάι να παίζει λαούτο.
Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι – ‘Η Ελένη της Τροίας’ (1863)
Ο Ροσέτι ζωγράφισε την ερωμένη του, Άνι Μίλερ. Το πορτραίτο της είναι η επιτομή της γυναίκας για τους Προραφαηλίτες. Μούσα του ήταν η Ελένη της Τροίας, η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου σύμφωνα με τη μυθολογία – και ένα αγαπημένο θέμα στην αγγλική λογοτεχνία της εποχής.
Φραντς φον Στουκ – ‘Σφίγγα’ (1904)
Ο Φραντς φον Στουκ είναι διάσημος για τους συμβολισμούς του στην Τέχνη. Ζωγράφισε αυτή τη γυναίκα, τη Σφίγγα, με λάδι σε καμβά την αυγή του 20ού αιώνα. Πρόκειται για τη μυθική Σφίγγα, κάποτε με κεφάλι γυναίκας και σώμα λιονταριού – να ποζάρει σε μία εντελώς θηλυκή, αλλά και συγκρατημένη στάση.
Λόβις Κορίντ – ‘Σαλώμη’ (1919)
Η ιμπρεσιονιστική τέχνη είναι συνδεδεμένη και με την ιδέα της φαμ φατάλ. Ο Γερμανός καλλιτέχνης Λόβις Κορίντ υπογραμμίζει στο συγκεκριμένο έργο του τη δύναμη της γυναίκας αναδεικνύοντας το γυμνό σώμα και τη σεξουαλικότητά της – ενώ σκύβει πάνω από το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή.
Σίλβια Σλέι – ‘Λίλιθ’ (1976)
Η Αμερικανίδα καλλιτέχνης Σίλβια Σλέι ζωγράφισε τη Λίλιθ σε μία τριλογία, φέρνοντας σε αντιδιαστολή τρεις εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες. Αυτή η αντισυμβατική απεικόνιση ενσωματώνει το γυναικείο και το ανδρικό σώμα σε μία φιγούρα. Η Σλέι επιχειρεί με τον τρόπο αυτό να αναδείξει τη ρευστότητα ανάμεσα στο διαχωρισμό των φύλων
Μπίργκιτ Γίργκενσεν – ‘Χωρίς τίτλο’ (1979)
Η φεμινιστική τέχνη ήδη από την δεκαετία του 1960 επαναπροσδιόρισε τη θέση της απέναντι στη γυναικεία φύση και τις “φαμ φατάλ” αναπαραστάσεις καθώς και στην ίδια τη σεξουαλικότητα και τη θηλυκότητα. Φωτογενή πορτραίτα της ίδιας της Αυστριακής Γίργκενσεν έγιναν ένα μέσο για την ίδια να αναδείξει τη γυναίκα ως “μοντέλο” μέσα από ένα νέο πρίσμα.
Μικαλίν Τόμας – ‘Ραχήλ: Έλα σε μένα’ (2016)
Η Τόμας, καλλιτέχνις στο Μπρούκλιν, δημιούργησε ένα ύφασμα από κολάζ φωτογραφιών και σκίτσων. Χρησιμοποίησε μέχρι και ταπετσαρίες από το 1970. Και με το πολυσύνθετο έργο θέλει να υπογραμμίσει την πολυπλοκότητα της ταυτότητας της σύγχρονης γυναίκας. Η έκθεση “Femme Fatale: Βλέμμα – Εξουσία – Φύλο” θα βρίσκεται στην Πινακοθήκη του Αμβούργου μέχρι τις 10 Απριλίου 2023.
Πηγή: www.dw.com
The post Γυναίκα και Τέχνη: Ο “μύθος” της Femme fatale first appeared on Times News.
ΠΗΓΗ TIMESNEWS
